مقايسه اثربخشي برنامه مشاوره انگيزشي نظام مند گروهي با دارو درماني در كاهش علائم اختلال افسرده خويي

Comparison of Systematic Motivational Counseling with Pharmacotherapy on Decrease of Dysthymic Disorder Symptoms

افسردگي از مهم ترين انواع اختلالات خلقي به شمار رفته و به عنوان اولين عامل ناتوان كننده جامعه ي بشري مطرح گردد كه ميزان وقوع بالا و ماهيت پيچيده آن به كارگيري درمان هاي جديد را ايجاب مي كند.با توجه به اين كه غالباً در درمان افسردگي از دارودرماني صرف استفاده مي شود، لذا پژوهش حاضر باهدف تعيين اثربخشي برنامه مشاوره انگيزشي نظام مند گروهي (SMC) در اختلال افسرده خويي و مقايسه آن با دارو درماني پرداخته است. اين پژوهش نيمه تجربي با طرح پيش آزمون - پس آزمون با گروه كنترل اجرا شد. نمونه اين پژوهش تجربي شامل 30 بيمار زن افسرده خو بودند كه با استفاده از روش در دسترس از ميان بيماران افسرده مراجعه كننده طي 9 ماه در سال 1390 به كلينيك روان شناسي دانشگاه فردوسي مشهد انتخاب شده و به طور تصادفي به سه گروه (هر گروه 10 نفر) يك گروه آزمايش تحت درمان برنامه مشاوره انگيزشي نظام مند همراه با دارودرماني و يك گروه تحت درمان دارودرماني صرف و يك گروه كنترل جايگزين شدند. ابزار گردآوري داده ها در اين پژوهش دو پرسشنامه افسردگي بك (BDI) و پرسشنامه اهداف و علايق فردي (PCI) بودند. براي تحليل داده ها از آمار توصيفي و در سطح آمار استنباطي از تحليل كوواريانس استفاده شد. نتايج تحليل كوواريانس نشان داد كه پس از تعديل نمرات پيش آزمون بين ميانگين نمرات دو گروه در پس آزمون تفاوت معناداري وجود دارد (p<0/05). بررسي ميانگين هاي تعديل شده نشان از اثربخش تر بودن آموزش برنامه مشاوره انگيزشي نظام مند گروهي همراه دارودرماني نسبت به دارودرماني صرف بوده است و همچنين دو گروه آزمايش در مقايسه با گروه كنترل در پس آزمون كاهش بيشتري را در علائم افسردگي نشان داد. بر طبق نتايج اين پژوهش روش درماني مشاوره نظام مند و دارودرماني در درمان افراد مبتلابه افسرده خويي موثرتر از دارودرماني صرف در درمان بيماران افسرده خو هست.

Depressionis one of the most important kinds of affective disorders and has been presented as the first weakening factor in humanity society that its high prevalence and complex nature has made necessary it to use new treatments. Considering that pharmacotherapy is often used in depression treatment، the present study was aimed to investigate the effectiveness of systematic motivational counseling and comparison it with pharmacotherapy. This research conducted with pretest- posttest plan with control group. The sample of this experimental study was consisted of 30 dysthymic female patients referred to psychological clinic in university of Firdausi Mashhad during 9 months in 2011 that were selected by available sampling method and randomly assigned to three groups (10 patients per group)، one experimental group for systematic motivational counseling with pharmacotherapy، one for mere pharmacotherapy and one group for control group. Collecting data instruments were consisted of Beck Depression Inventory and Personal Concerns Inventory. In order to analysis the data; descriptive statistics and covariance analysis in inferential statistics surface had been used. The results of covariance analysis after adjusting the pretest scores showed thatthere is a meaningful differences between posttest scores of two groups (p<0/05). Investigation of adjusted means is indicator for efficacy of systematic motivational counseling with pharmacotherapymore thanmere pharmacotherapyandtwo experimental groups in comparison of control group had more decrease in depression symptoms. According to the results of this research systematic motivational counseling with pharmacotherapyis more effective thanmerepharmacotherapy in the treatment ofdysthymic patients.