اثربخشي درمان گروهي مبتني بر ذهن‌ آگاهي بر پيشگيري از عود در مردان وابسته به ماده محرك شيشه (مت‌آمفتامين)

Effectiveness of mindfulness-based group therapy in relapse prevention for methamphetamine dependent males

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي درمان گروهي مبتني بر ذهن آگاهي بر پيشگيري از عود در مردان وابسته به مت آمفتامين انجام شد. روش كار: در اين كارآزمايي باليني با طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه شاهد، از بين افراد وابسته به مت آمفتامين مراجعه كننده به مركز درمان اعتياد پويندگان هستي مشهد در سال 1396، 40 نفر پس از دوره سم زدايي با نمونه گيري در دسترس انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه آزمون و شاهد قرار گرفتند. گروه آزمون طي 9 جلسه، مدل پبشگيري از بازگشت بر پايه ذهن آگاهي را آموزش ديدند و گروه شاهد در اين زمان در برنامه گروه درماني معمول مركز شركت كردند. پرسش نامه هاي پيش بيني از بازگشت و افسردگي بك را دو گروه، قبل و بعد از درمان و پرسش نامه هاي بهبود كلي باليني و رضايت مندي مراجع را در پس آزمون تكميل كردند. داده ها با استفاده از تحليل كواريانس، آزمون تي و مجذور خي تحليل گرديدند. يافته ها: درمان مبتني بر ذهن آگاهي موجب كاهش ميل (0/001=P)، احتمال مصرف مواد (P=0.003)، افسردگي (0/001=P) و افزايش بهبود كلي (0/032=P) گروه آزمون در مقايسه با شاهد شده است. بين رضايت مندي از درمان در دو گروه تفاوت معني داري مشاهده نشد (0/893=P) اما تعداد افراد مبتلا به عود در گروه شاهد بيش از دو برابر گروه آزمون بود. نتيجه گيري: به نظر مي رسد به كارگيري درمان مبتني بر ذهن آگاهي بر پيشگيري از عود مصرف مت آمفتامين، موثر است.

Introduction: The present study was conducted to investigate the effectiveness of mindfulness-based group therapy (MBGT) in relapse prevention for methamphetamine dependent males. Materials and Methods: This clinical trial used pretest-posttest control group design. Of the methamphetamine-addicted individuals admitted to Pouyandegan-e-Hasti addiction treatment center in Mashhad in 2017, 40 subjects were selected through convenience sampling after the detoxification period and were randomly assigned into two experimental and control groups. The experimental group attended 9 sessions of mindfulness-based relapse prevention model training while the control group attended the usual group therapy program of the center. The two groups completed Relapse Prediction Scale (RPS) and Beck Depression Inventory, Second Edition (BDI-II) before and after treatment and also Clinical Global Impression Scale (CGI) and Client Satisfaction Questionnaire (CSQ) in the posttest. The data was analyzed using one-way analysis of covariance (ANCOVA), independent t-test and chi-square test in SPSS-24. Results: The results demonstrated that MBGT causes decreased drug craving (P=0.001), likelihood of substance abuse (P=0.003) and depression (P=0.001) and overall improvement (P=0.032) of the experimental group compared to the control group. Further, no significant difference was observed between the two groups in terms of treatment satisfaction (P=0.893), but the number of people with relapses in the control group was more than twice as much as the experimental group. Conclusion: It seems that mindfulness-based group therapy is effective in methamphetamine relapse prevention.