مدل پيشبين رضامندي زندگي بر اساس سازه هاي روانشناسي مثبت گرا

The Predictive Model of Life Satisfaction Based on Positive Psychology Constructs

هدف پژوهش حاضر، ارائه مدل پيش‌بين رضامندي زندگي بر اساس سازه‌هاي روانشناسي مثبت‌گرا بود. بدين منظور 1000 نفراز كاركنان دانشگاه‌هاي تهران با روش نمونه ­گيرى خوشه ­اى چندمرحله‌اى انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در اين پژوهش شامل پرسشنامه ­هاي بهزيستي معنوي، دينداري، اميدواري، خوش بيني، عزت نفس، خودكارآمدي و رضامندي زندگي بود. داده ­ها با استفاده از نرم‌افزار ليزرل7/8 به روش تحليل مسير مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد كه مدل اوليه ارائه شده، تنها در بعضي شاخص­ ها برازش داشت و بنابراين مدل تعديل‌شده، برازش بهتري با داده‌ها نشان داد. نتايج حاكي از آن بود كه متغيرهاي معنويت، دينداري، اميدواري، عزت‌نفس و خودكارآمدي رابطه مستقيم معناداري با رضامندي زندگي دارند. همچنين بين متغيرهاي معنويت و دينداري به واسطه متغيرهاي اميدواري، خوش‌بيني، عزت‌نفس، و خودكارآمدي با رضامندي زندگي رابطه غيرمستقيم معني‌داري به‌دست آمد. بين متغيرهاي جنس، وضعيت تأهل و وضعيت اقتصادي با رضامندي زندگي رابطه معناداري وجود نداشت. در نهايت در پژوهش حاضر نقش سازه‌هاي روانشناسي مثبت‌گرا در رضامندي زندگي تأييد شد كه اين يافته بيانگر اهميت سازه‌هاي روانشناسي مثبت‌گرا در رضامندي زندگي است.

The aim of this research was to present the life satisfaction path analysis predictive model Predictive Model of Life Satisfaction based on positive psychology constructs. For this purpose, 100 employees of Tehran University were selected by multiple cluster sampling method. The instruments used in this study were spiritual well-being, religiosity, hope, optimism, self-esteem, self-efficacy and life satisfaction. The collected data were analyzed using LISREL 7/8 by path analysis method. Results showed that that in the first presented model only, some indexes were fitted. So the modified model showed better fitting through data. Results indicated that spirituality; religiosity, hope, self-esteem, and self-efficacy variables have significant direct relationship with life satisfaction. Also, there is a significant indirect relationship between spirituality and religiosity with life satisfaction through hope, optimism, self-esteem, and self-efficacy variables. There was not significant relationship between gender, marital and economic status with life satisfaction. Finally in this research the role of positive psychology constru