تبيين تحول گفتمانيِ فرهنگ سياسي: مطالعه موردي فرهنگ سياسي ايران

Explaining Discourse-based Development of Political Culture: Case Study of Iran's Political Culture

اين مقاله، در چارچوب نظريه تحليل گفتمان، در پي تبيينِ چيستي، چرايي و چگونگي تحول فرهنگ سياسي به مثابه گفتمان برپايه مطالعه موردي فرهنگ سياسي ايران است. به گونه‌اي كه با نشان دادن ماهيت گفتماني فرهنگ سياسي، امكانپذيري تحول از يك فرهنگ سياسي به فرهنگ سياسي ديگر و تحول دروني آن و تكوين خرده فرهنگ‌هاي سياسي، توضيح داده مي‌شود. ادعا و استدلال آن است كه فرهنگ سياسي به مثابه گفتمان به دو صورت تحول«از» و تحول«در» دستخوش تغيير و تحول مي‌شود. فرايندي كه تنها با تلقي فرهنگ سياسي به مثابه گفتمان ممكن و موجه مي‌شود كه در قالب رويكرهاي نظري متعارف قابل تبيين نيست. بحث و بررسي اين ادعا در سه قسمت صورت مي‌گيرد. نخست، نظريه تحليل گفتمان، به عنوان چارچوب نظري توضيح داده مي‌شود. سپس، چيستي و ماهيت فرهنگ سياسي به مثابه گفتمان تبيين مي‌گردد. سرانجام، چرايي و چگونگي تحول «از» و تحول «در» فرهنگ سياسي ايران برحسب تكوين خرده فرهنگ‌هاي سياسي برآمده از خرده گفتمان‌هاي انقلاب اسلامي تحليل مي‌شود.

This paper seeks to explain the nature، reason and quality of development in the political culture as a discourse on the basis of the case study of Iran's political culture. By shedding light on the discourse-based nature of the political culture، the possibility of development from one political culture to another political culture، its internal development، and emergence of political subcultures are explained. It is claimed and argued that the political culture as a discourse can change and develop in two forms: development “from” and development “in.” This process will be only made possible and justified if the political culture is construed as a discourse، and cannot be explained through conventional theoretical approaches. The discussion of this claim is done in three parts. In the first part، the theory of discourse analysis is explained as the theoretical framework. Then the quality and nature of the political culture as a discourse are explained. Finally، the reason and quality of development “from” and development “in” are analyzed in Iran's political culture on the basis of political subcultures that have arisen from secondary discourses of the Islamic Revolution.