ويژ گي هاي فقه سياسي شيعه

THE CHARACTRISTICS OF THE SHIITE POLITICAL FIQH

شيعه و شيعيان نيز همچون ساير مذاهب اسلامى قائل به وجود مكتب و شريعت به مثابه طرح و نقشه اى جامع و هادى، از جانب خداوند متعال بوده، كه در ضمن منابع اوليه اسلام، به ويژه قرآن و سنّت به عنوان نخستين مبناى فقه سياسى، براى سامان دهى و راهبرد ملى امت وارد عرصه زندگى سياسى مسلمانان شده است. گرايش فقهى سياسى شيعه در يك روند فزاينده از اوايل قرن دوم با حدود و ثغور مشخص رو به گسترش نهاد. اين گرايش در ظل توجهات قرآن ناطق يعنى ائمه هدى عليهم السلام و به خصوص امام باقر عليه السلام و بالاخص امام صادق عليه السلام پروردگى لازم و غناى كافى را يافته و با ويژگى هاى خاصى شكل گرفته است كه اين مقاله به آنها پرداخته است.

Shiism, like other Islamic sects, believed in the existence of sharia as a comprehensive guide from Allah. In the Islamic primary sources, as in Quran and traditions which are the primary basis for the political Fiqh, sharia entered the political life arena of the Moslems. From the early second century so far, Shiite political Fiqh started developing. This trend towards political Fiqh was strengthened by the Imams especially Imam Baghir, and thus called Imamiyye Fiqh. This article is to study the charactristics of the Imamiyye Fiqh.