اصلاح و انقلاب در آموزه هاى قرآنى

REFORM and REVOLUTION IN THE QURANIC TEACHINGS

تجربه دو پديده انقلاب و اصلاحات در ايران پس از پيروزى انقلاب اسلامى موضوع قابل پژوهش از ابعاد مختلف است. اين نوشتار در پى بررسى گونه شناسى مفهوم و كاربرد واژه اصلاح در قرآن كريم، روش ها و تاكتيك هاى اصلاح فرد و جامعه از منظر وحيانى، و نيز بررسى رابطه اصلاح و انقلاب است. از منظر قرآن كريم، اصلاح، شالوده حركت سالم سازى فضاى زيست آدمى است و در جريان اصلاحى پيامبران ريشه دارد. اصلاح با دو مفهوم آشتى دادن و رفع موانع و مفاسد، به طور مطلق در قرآن به كار رفته و كاربرد روش هاى متنوع فرهنگى و غيرفرهنگى، بسته به ميزان، نوع و درجات فساد و مفسدين، براى رفع مفاسد و تبديل نقاط ضعف و كاستى ها به نقاط قوت و كمال در ابعاد مختلف اقتصادى، اجتماعى، سياسى و فرهنگى توصيه شده است و سرانجام اين كه اصلاح نه يك شيوه تحول در برابر انقلاب است، بلكه انقلاب يكى از روش هاى ايجاد اصلاح است.

Revolution and reformation as experienced in Iran is a noteworthy topic which can be studied from several aspects. This article is to study the typology of meanings and applications of reform in the Quran, approaches and strategies for reforming individuals and societies from the perspective of revelations, and the relationship between revolution and reformation. From a Quranic viewpoint, reform is the basis of any movement to make human living environment safe and healthy, which is rooted in the reformation movements of the prophets. Reform is used in the holy Quran with two clear meanings: reconciliation and removing corruptions. Depending on the degree of corruption, different cultural and non-cultural strategies are suggested to remove economic, social, political and cultural corruptions and shortcomings.