مقايسه بهزيستي روان شناختي در رانندگان با سطوح مختلف تخلفات راهنمايي و رانندگي

زمينه و هدف: بهداشت روان، بخشي جدايي ناپذير بهداشت عمومي است كه فرد را از جهات شناختي، عاطفي و توانايي هايش در ايجاد رابطه با ديگران آگاه مي كند. مسلماً پي بردن به ارتباط حالت هاي رواني انسان ها با تخلفات رانندگي مي تواند در پيشگيري يا تخفيف اين معضل كارساز باشد. اين پژوهش با هدف بررسي تفاوت بهزيستي روان شناختي در بين رانندگان با سطوح مختلف تخلف انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع علي - مقايسه اي است و جامعه آماري آن، رانندگان متخلف با سطوح مختلف تخلف در سه ماهه اول سال 95 در شهر تهران بودند. حجم نمونه برابر با 384 نفر تعيين شد كه با استفاده از معيارهاي ورود به پژوهش در چهار گروه تقسيم شدند. اين چهار گروه عبارت بودند از كساني كه هيچ تخلف حادثه سازي نداشته اند، كساني كه 1 يا 2 تخلف حادثه ساز داشته اند، كساني كه 3 يا 4 تخلف حادثه ساز داشتند و كساني كه 5 تخلف و بالاتر تخلف حادثه ساز داشتند. به منظور گردآوري اطلاعات از پرسش نامه بهزيستي روان شناختي ريف (1989)، استفاده و داده هاي جمع آوري شده توسط آزمون تحليل واريانس چندمتغيره تحليل گرديد. يافته ها: يافته هاي پژوهش نشان داد كه بين بهزيستي روان شناختي در بين رانندگان با سطوح مختلف تخلف تفاوت وجود دارد. نتيجه پژوهش حاكي از آن بود كه عواملي همچون بهزيستي روان شناختي در وقوع تخلفات حادثه ساز توسط رانندگان تاثير داشته و با كنترل اين موارد در بين رانندگان مي توان از بروز تخلفات حادثه ساز و تصادفات رانندگي به ميزان قابل توجهي كاست. پيشنهادها: پيشنهاد مي شود در زمان صدور و يا تمديد گواهي نامه، بهزيستي روان شناختي متقاضيان با انجام آزمون هايي، بررسي و بسته هاي آموزشي حاوي مطالبي در خصوص بهبود بهزيستي روان شناختي به رانندگان متخلف ارائه شود.