مدل سازي سرعت عملكردي و ارائة راهكار اقتصادي به منظور افزايش ايمني در قوس هاي افقي (مطالعة موردي: محور مشهد - تربت حيدريه)

زمينه و هدف: تصادفات جاده اي همواره يكي از عوامل مهم خسارات جاني و مالي بوده است. با توجه به اينكه تصادفات در جاده هاي برون شهري صدمات شديدتري نسبت به جاده هاي درون شهري دارند، ارائه روشي مناسب به منظور افزايش ايمني در قوس ها، كمك بزرگي براي كاهش اين خسارات مي باشد. هدف از اين پژوهش، بررسي و شناسايي قوس هاي افقي با ايمني كم و ارائه روشي مناسب به منظور افزايش ايمني با استفاده از معادله پيش بيني سرعت عملكردي مي باشد. استفاده از معادله سرعت عملكردي به منظور افزايش ايمني در عناصر مختلف جاده ازجمله قوس هاي افقي مي تواند روشي مطمئن براي بهبود ايمني در جاده ها باشد. روش: مولفه هاي هندسي قوس هاي افقي كه توسط دوربين نقشه برداري در محل برداشت شده است، به عنوان متغيرهاي مستقل و سرعت عملكردي وسايل نقليه كه توسط دوربين سرعت سنج اندازه گيري شده است، به عنوان متغير وابسته در نظر گرفته شدند. يافته ها: در اين پژوهش، تعداد 22 قوس افقي در محور مشهد - تربت حيدريه موردبررسي قرار گرفت كه در هر قوس تعداد 100 سرعت از وسايل نقليه برداشت شده است. از بين اين قوس ها، 14 قوس داراي سازگاري خوب، 8 قوس داراي سازگاري متوسط بودند و هيچ يك از قوس ها سازگاري ضعيفي نداشتند. پس از تحليل داده ها، مدل نهايي سرعت عملكردي ارائه و ايمن سازي قوس ها به وسيله آن انجام شد. نتيجه گيري: بر اساس نتايج و مدل خروجي حاصل از تحليل داده ها، تغيير در مولفه شعاع قوس افقي براي قوس ها با ايمني كم مي تواند روشي مناسب براي افزايش ايمني در اين نقاط باشد. درنهايت، بررسي اقتصادي ايمن سازي بر اساس فهرست بهاي راه و باند 1394 محاسبه شده است.