آموزش فني و حرفه اي در قرن 21 : سياستهاي يونسكو در خصوص آموزش فني و حرفه اي در عصر اطلاعات و مقايسه جايگاه آموزش فني و حرفه اي ايران با آن سيا ست ها

هدف اين مقاله بررسي خط مشي هاي يونسكو در رابطه با آموزش فني و حرفهاي و همچنين ميزان انطباق آن با برنامه هاي فني و حرفه اي و مهارت آموزي در ايران است. براي اين منظور با توصيف و شناسايي مؤلفه هاي اين آموزشها از منظر يونسكو، به بررسي ميزان انطباق برنامه هاي فني و حرفه اي ما با اين سياست هاي جهاني در دوره هاي فني و حرفه اي پرداخته شده است. در اين مقاله 12 مورد از سياست ها و پيشنهادهاي يونسكو استخراج و در حوزه آموزش فني و حرفه اي ايران مورد آزمون قرار گرفته اند . روش پژوهش كتابخانه اي و توصيفي است. جامعۀ آماري شامل مربيان هنرستانهاي شهر سنندج (به صورت تصادفي 20 نفر انتخاب شدند) و مسئولان سازمان فني و حرفه اي استان (به تعداد 10 نفر از مديران و كارشناسان) هستند. ابزار تحقيق پرسشنامۀ محقق ساخته و براي تحليل داده ها از روش تحليل كمي استفاده شده است. نتايج نشان مي دهد كه در 7 مورد از سياست هاي پيشنهادي (خط مشي ها، برنامه ريزي و مديريت، ابعاد فني و حرفه اي آموزش عمومي، آموزش فني و حرفه اي به منزله آماده شدن براي حوزه كار و اشتغال، آموزش فني و حرفه اي به عنوان يادگيري مداوم ، مكانيسم راهنمايي و مشاورت ، فرايند يادگيري، كاركنان و اعضاي آموزشي مؤسسات فني و حرفه اي) وضعيت در حد نسبتاً مطلوب است و در 5 مورد از سياست هاي پيشنهادي (تعريف و دامنه آموزش فني و حرفه اي، سيستم آموزش فني و حرفه اي:اهداف و مقاصد، محتواي برنامه هاي كارآموزي، كادر مديريتي و نظارتي در برنامه هاي آموزش فني و حرفه اي، همكاري هاي بين المللي) موارد نامطلوب برآورد شده است.