ضرورت استقرار نظام ارزشيابي كيفيت در دانشگاه آزاد اسلامي و ارائۀ مدل مناسب آن

نظام آموزش عالي كشور و به تبع آن دانشگاه آزاد اسلامي به عنوان بخشي از اين نظام به عنوان موتور و عامل اصلي تحقق سياست هاي توسع ۀ پايدار كشور محسوب مي شود . تربيت نيروي انساني متخصص، توليد و نشر دانش و ارائه خدمات تخصصي از جمله كار كردهاي اصلي نظام در اين راستا هستند. اين نظام در صورتي مي تواند در تحقق اين مهم موفق باشد كه از كارايي و اثربخشي و به عبارت بهتر از كيفيت لازم برخوردار باشد. گام اول در اين زمينه شناخت وضعيت موجود، آگاهي از ميزان فاصله آن با وضعيت مطلوب و برنامه ريزي براي رسيدن به وضعيت مورد انتظار (ممكن) است . راهبرد ي ترين ابزار براي بازنمايي كيفيت و تعالي و ارتقاء آن سازوكار ارزشيابي است . از اين رو در جهت بازنمايي كيفيت دانشگاه آزاد اسلامي به عنوان بخش قابل توجهي از نظام آموزش عالي لازم است كه سازوكار ارزشيابي جامع، بررسي، طراحي و اجرايي شود. اين پژوهش در جهت تحقق اين هدف برنامه ريزي و اجرا شده است. روش پژوهش مورد استفاده روش تحليلي توصيفي بوده است . جامعهۀ مورد مطالعه كليۀ نظام هاي آموزش عالي داراي تجربه در اين حوزه و نمونۀ پژوهش بر اساس روش نمونه گيري هدفمند از نوع موارد مطلوب، انتخاب شده است. بر اين اساس سه سؤال اساسي مطرح و بر اساس دستاوردها و نتايج پژوهش به آنها پاسخ داده شده است. بر اساس يافته هاي پژوهش ساختار جامع ارزشيابي كيفيت دانشگاه آزاد اسلامي در سطوح ستاد و صف، عوامل ( 7 عامل)، ملاك ها (75 ملاك) و نشانگرهاي ( 525 نشانگر) ارزشيابي كيفيت و رويكرد مناسب ارزشيابي كيفيت و نحوه استقرار آن پيشنهاد شده است. در پايان مؤلفه هاي 12 گانه نظام ارزشيا بي جامع كيفيت دانشگاه آزاداسلامي و اقدام هاي لازم در خصوص هر مؤلفه، ارائه شده است.