روش‌شناسى فلسفه سياسى و علم سياست

تمايز پوزيتيويستى علم و فلسفه: تمايز فلسفه سياسى و علم سياست، بر اساس تعريف آگوست كنت از معرفت علمى كه آن را معرفتى اثباتى و آزمون‌پذير مى‌داند، تمايزى روش شناختى است. تعريفى پوزيتيويستى و اثباتى از علم خصوصآ نسبت به موضوعات اجتماعى و سياسى، پديده‌اى نوظهور است كه در مقطعى خاصى از دوران مدرن يعنى قرن نوزدهم بروز مى‌يابد و پس از گذشت يك سده نيز گرفتار تزلزل و ترديد مى‌شود.كنت براساس تعريفى كه از علم ارائه مى‌دهد، تفاوت علم و فلسفه را مربوط به موضوعات آنان نمى‌داند، بلكه تفاوتى روشى قلمداد مى‌كند. از نظر او، علم و فلسفه به حسب موضوع، مى‌توانند قلمرو مشتركى داشته باشند؛ يعنى همه موضوعاتى كه با روش علمى مورد تفحص قرار مى‌گيرند، با روش فلسفى نيز قابل بحث و گفت‌وگو هستند. از نظر او علم و فلسفه علاوه بر تفاوت در روش، به لحاظ تاريخى نيز در تقابل با يكديگر هستند؛ به اين معنا كه فلسفه به لحاظ زمانى مقدم بر علم است. ترتيب زمانى فلسفه و علم نسبت به موضوعات مختلفى كه محل بحث آنهاست موجب مى‌شود تا امورى كه با روش علمى شناخته مى‌شوند، قبل از آن در محدوده موضوعات و مسائل فلسفى قرار گرفته باشند؛ البته اين قاعده درباره موضوعات سياسى نيز جارى خواهد بود؛ بنابراين آنچه اينك در حوزه علم سياست قرار مى‌گيرد، بيش از آن كه به صورت علمى شناخته شود، محل بحث فيلسوفان سياسى بوده است.