بررسي تطبيقي ديدگاه علامه طباطبايي و علامه فضل الله درباره تفسير آيه شق القمر

A Comparative Study of Allameh Tabatabaei and Allameh Fadlallah Views on Interpretation of the Splitting of the Moon (Shaq ul Qamar) Qur'anic verse

عموم مفسران از جمله علامه طباطبايي بر اين باورند كه آيه « اِقْتَربَتِ الساعَهُ وَ انْشَقَ القَمَرُ [قمر:1] هنگام قيامت نزديك شد و ماه شكافت» ناظر به معجزه شق القمر است كه در زمان پيامبر خاتم(ص) تحقق يافته است. در مقابل، اندكي از مفسران از جمله سيد محمدحسين فضل الله (صاحب تفسير مِن وَحيِ القرآن) بر اين باورند كه اين آيه به شكافته شدن ماه در قيامت اشاره دارد و رواياتي كه تحقق آن در زمان پيامبر(ص) را مطرح كرده اند قابل اتكا نيستند. علامه طباطبايي در الميزان از نظريه مشهور دفاع كرده اما فضل الله آن را نقد كرده و دفاعيات صاحب الميزان را ناكافي دانسته است. در اين نوشتار با استناد به شواهد قرآني و تاريخي نشان داده شده است كه نظريه مشهور با اشكال هايي مواجه است و نظريه فضل الله و شماري از عالمان مسلمان كه انشقاق قمر را از رويدادهاي هنگام قيامت مي دانند قوي تر است.

The majority of the interpreters of the Quran، including Allameh Tabatabaei، hold that the Qur'anic verse 54:1 is about splitting of the Moon in the time of the Holy Prophet. On the contrary، the minority of the interpreters، including Allameh Fadlallah، believed that this verse pointed to the splitting of the Moon in the Day of Judgment and that the traditions in which it is cited that the event was occured in the time of the Holly Prophet are not reliable. Allameh Tabatabaei defends of the famous view but Allameh Fadlallah criticizes it and regard the Tabatabaei’s defence as insufficient. In this article، we have argued against the famous view and have shown some of its defects.