تحليل گفتماني نگاه بازيگر آمريكايي و ايراني به مفهوم تروريسم

Discourse Analysis of Iranian and American Actors’ perspectives to the Concept of Terrorism

گفتمان نظامي از دلالت هاي مرتبط به هم است كه در چارچوب آن رويه هاي اجتماعي شكل مي گيرد و تعامل «خود» و «ديگري» برساخته و واقعيت معنادار مي شود. ساختارهاي معنايي به تكوين هويت ها و ترجيحات مي پردازند. هويت يابي و جايابي شدن هويت ها در هر نقطه، در هر نوع منظومه گفتماني قرين شكل گيري مرزهاي سياسي است. مرزهاي سياسي موجب مي شود كه استقرار هويت ها در فضاي سياسي در برابر غيريت هاي راديكال، معنا و مفهوم يابند. سوال پژوهش اين است كه فرايند معنادار شدن پديده تروريسم از منظر بازيگر آمريكايي و ايراني چگونه قابل تحليل است؟ فرضيه پژوهش اين است كه در نگاه بازيگر آمريكايي و ايراني به مفهوم تروريسم، رويه هاي گفتماني در برساختن «خود» و «ديگري» و نوع نگاه به تروريسم نقش بسيار مهمي دارد. در واقع نوع نگاه به تروريسم، از منظر اين دو بازيگر، نمود بارزي از مفصل بندي يك پديده، با رويه هاي گفتماني و براساس اسطوره ها و آرمان هاي هر يك از دو بازيگر در برساختن «ديگري» تروريسم است. آرمان هاي هر يك از اين دو بازيگر به عنوان نماد اسطوره اي در هويت و گفتمان سياست خارجي، از يك طرف مي تواند هويت ملي و بازنمايي هويت و تفاوت را مهيا نمايد و از ديگر سو خط مشي هاي سياست خارجي را هدايت نمايد يا رويداد و پديده اي چون تروريسم را بازنمايي نمايد. در اين پژوهش روش تحقيق بر اساس روش تحليل گفتمان است.

Discourse is a system of interrelated implications in which social trends are formed and the interaction of «Self and» «Other» is constructed and got significant meaning. Semantic structures deal with developing identities and preferences. In any type of discourse، identity and the place of identities، is accomplished to formation of political boundaries which make the establishment of identities in political arena find meaning against the radiacal otherness. The question of this research is how the process of terrorism conceptualization is analyzed by Iranian and American actors. The research hypothesis is that in the Iranian and American actors’ viewpoint to the concept of terrorism، discourse trends in construction of »Self« and »Other« and the view of terrorism play an important role. In fact، the approach to terrorism from the perspective of the two actors is an apparent example of articulation of a phenomenon with discourse trends based on legends and ideals of each actor in constructing «Other» of terrorism. The ideals of each of these two actors as the legendary symbol in identity and discourse of foregn policy، from one hand، can provide national identity and representation of identity and difference، and on the other hand، direct the foreign policy or represent the events and phenomena such as terrorism. The research methodology is based on discourse analysis.