مبانى ولايت فقيه

The foundations of Wellayat-e Faqih

تمايز اساسى ديدگاه‌ها و نظرياتى كه درباره شرايط مشروعيت نظام سياسى بحث كرده‌اند، مربوط به حوزه مبانى آنهاست. در مقاله حاضر سعى شده است تا مبانى نظريه حكومت دينى ـ اسلامى ـ شيعى، با تأكيد بر نظريه ولايت فقيه، مورد بحث قرار گيرد. در اين راستا، در مبانى هستى شناسى به نوع نگاه دين و دينداران به آغاز و انجام هستى و لزوم هدايت و راهبرى انسان در اين سير و مسير پرداخته شده است؛ در مبانى انسان شناسى نيز سعى شده است تا نگاه فرازمانى قرآن به انسان، از طريق تشريح ويژگى‌هاى فرازمانى انسان تحليل شود. در همين قسمت توضيح داده شده است كه انسان‌ها، با توجه به ويژگى‌هاى ذاتى‌شان، مى‌توانند ويژگى‌هايى را نيز كسب كنند. همين قدرت انتخاب انسان باعث مى‌شود او سياستى دينى يا غيردينى را در پيش بگيرد. در ادامه از پيش فرض‌هاى مربوط به نظام سياسى در آموزه‌هاى اسلامى سخن گفته شده است.

The basic distinction among the approaches dealing with the conditions of the legitimacy of political systems lies in their foundations. The present paper is an attempt to elaborate on the foundations of the religious-Islamic-Shiite theory of political system based on the theory of Wellayat-e Faqih. Therefore, ontologically speaking, the paper examines two types of views of religions and religious people towards the beginning and end of the universe and the need for leading and showing the way to man. Humanistically speaking, the paper tries to analyze the extra-temporal views of the holly Koran to human being through the extra-temporal characteristics of man. In this part, it has been explained that men can acquire new features through their inherent features, and that man's free will to choose leads him to adopt a religious or non-religious policy. Afterwards, there is a discussion over pre-assumptions of political systems in the Islamic teachings.