رابطه مهارت هاي ارتباطي با اثربخشي اعضاي هيات علمي تربيت بدني دانشگاه پيام نور

The relationship of communication skills with effectiveness of Physical Education Faculty members of payam noor university

هدف اين پژوهش بررسي رايطه مهارتهاي ارتباطي با اثربخشي اعضاء هيأت علمي تربيت بدني دانشگاه پيام نور است. پژوهش حاضر از نوع توصيفي- همبستگي بوده كه به روش پيمايشي انجام شد. نمونه آماري برابر با جامعه آماري (80 عضو هيأت علمي) بود. ابزار اندازهگيري، پرسشنامههاي استاندارد مهارتهاي ارتباطي بارتونجي (1990) و اثربخشي سازماني حميدي (1382) بودند كه ضمن تأييد روايي (صوري و منطقي)، پايايي از روش ضريب آلفاي كرونباخ براي هر كدام از پرسشنامهها به ترتيب (0/84، 0/82) محاسبه شد. از آمار استنباطي (كولموگروف –اسميرنوف، تحليل همبستگي، تحليل رگرسيون چندگانه، آزمون t تك نمونهاي، t مستقل و فريدمن) به منظور بررسي فرضيه پژوهش استفاده شد. نتايج پژوهش نشان ميدهد كه ارتباط بين مهارتهاي ارتباطي و اثربخشي در سطح معناداري p<0/05 معنادار به دست آمده است (0/241=r و 0/048=P). همچنين نتايج آزمون همبستگي حكايت از ارتباط معنادار بين مهارتهاي ارتباطي و مؤلفه هاي اثربخشي در سطح معناداري p<0/05 است: انگيزش كاري (0/249=r و 0/041=P)، تعهد سازماني (0/257=r و 0/035=P)، ميزان مقاومت منفي در برابر تغييرات (0/254=r و 0/037=P) و بهبود كيفيت (0/242=r و 0/047=P). با توجه به نتايج پژوهش، مسئولان دانشگاه بايد مهارتهاي ارتباطي اعضاء هيأت علمي را به عنوان يك متغير ميانجي مؤثر در بالا بردن اثربخشي مورد توجه قرار دهند؛ چرا كه اعضاء هيأت علمي دانشگاهها از سويي مسئولين توليد و گسترش دانش و فناوري بوده و نيز در جايگاه مدرس، تربيت و آموزش نيروهاي متخصص جامعه را بر عهده دارند و به طور كلي به عنوان جهت دهندگان توسعه در ابعاد مختلف آن، از پايگاه و منزلت ويژهاي برخوردار هستند؛ لذا اين توجه ميتواند منجر به دستيابي بهتر و بيشتر دانشگاه و بالاخص گروه تربيت بدني به بخشي از اهداف از قبل تعيين شده آن شود.

This paper aims to study the relationship between communication skills and effectiveness of Physical Education Faculty members of payame Noor university . This study was descriptive – correlational performed through survey method . Sample statistical was equal with statistical population (80 faculty Members). Data collection tool was communicational skills questionnaire (Barton J., 1990) and organizational effectiveness questionnaire (Hamidi, 1382). Formal and Logical validity of the questionnaires were confirmed by university professors and professional managers. Reliability of questionnaires was calculated through Cronbach α coefficient (0/84, 0/82) respectively. To study the hypothesis, correlation analysis, regression analysis, one-sample t test, independent- t , and Friedman were used. The results show that the correlation between communication skills and components of effectiveness in the significance level (p< 0.05), are significant (p= 0.048 & r=0.241). The correlation test results indicate a significant relationship between communication skills and elements of organizational effectiveness in the significance level