تشكيل سرمايه و مولفه‌هاي اقتصادي آن در ايران

An investigation of Capital formation and its economic determinants in Iran

اين مقاله به بررسي تحليلي عوامل و مؤلفه‌هاي اصلي تأثيرگذار بر سرمايه‌گذاري خصوصي مي‌پردازد، شواهد تجربي و الگوهاي گوناگون اقتصاد سنجي در اقتصاد ايران نشان‌دهنده اثربخشي تعداد زيادي از متغيرهاي كلان اقتصادي بر سرمايه‌گذاري است كه در اين ميان تأثيرپذيري سرمايه‌گذاري خصوصي در تعدادي از متغيرهاي كلان بيش از ديگر متغيرها است. در اين تحقيق متغيرهاي اقتصادي درقالب مدل اقتصادسنجي مورد بررسي عبارتند از: توليد ناخالص ملي، نرخ تورم، نرخ سود سپرده بلندمدت بانكي (نرخ بهره)، سرمايه‌گذاري دولت، متوسط نرخ موزون ارز، تغيير در حجم تسهيلات اعطايي بانكها به بخش خصوصي و محدوده زماني تحقيق سالهاي 1350 لغايت 1383 مي‌باشد. لازم به ذكر است كه علاوه بر سنجش ارتباط بين متغيرهاي اقتصاد كلان، روند تشكيل سرمايه، درآمد سرانه، شاخص‌هاي معرف ظرفيت سرمايه‌گذاري نيز مورد بررسي تحليلي قرار گرفته است.

This paper attempts to analyze the role of the main determinants of the capital formation and the behavior of private investment using the descriptive as well as econometric methods. Both the econometric methods and statistical analysis are indicating that most of the macroeconomic variables do play significant role in explaining the behavior of private investment in Iran. Variables examined for their influence on private investment over the period under study i.e. 1350-1383[1] are as follows: GDP, inflation rate, weighted average of the rate of return on long term deposits, government investment, effective exchange rate and the changes in the banking facilities to private sector. The findings in this paper indicate that Most of these variables, except the rate of return on banking facilities, have had the significant impact on private investment in the same direction as expected