مطالعه روند ارزيابي تشخيصي ، درمان و توان‌بخشي بيماران كيفري بستري در بيمارستان روان‌پزشكي رازي تهران

Study of the Process of Diagnostic Assessment, Treatment and Rehabilitation of Criminal Inpatients of Razi Psychiatric Hospital

زمينه و هدف: بيمارستان روان‌پزشكي رازي يكي از مهم‌ترين بيمارستان‌هاي روان‌پزشكي ايران است. بخش عمده‌اي از بيماران رواني كه مرتكب جرم شده‌اند، در اين بيمارستان نگهداري مي‌شوند. اين تحقيق به بررسي روند ارزيابي تشخيصي، مراقبت، درمان و توان‌بخشي بيماران روان‌پزشكي كيفري پرداخته است كه در بيمارستان رازي بستري‌شده‌اند. روش بررسي: اين تحقيق از نوع توصيفي - تحليلي و جامعه آماري آن كليه بيماران روان‌پزشكي كيفري در زمستان 1393 است. نمونه بررسي‌شده از بين بيماران حاضر در بيمارستان روان‌پزشكي رازي به‌صورت غير تصادفي و از نوع هدفمند انتخاب شد. داده‌ها با استفاده از فرم جمع‌آوري اطلاعات محقق‌ساخته كه شامل ويژگي‌هاي جمعيت‌شناختي، وضعيت اقتصادي- اجتماعي، تشخيص بيماري، چگونگي خدمات درماني دريافتي و نوع جرائم ارتكابي بوده است، جمع‌آوري شد. افزون بر اين از اطلاعات مربوط به تشخيص و درمان موجود در پرونده‌هايي استفاده شد كه براساس TR-DSM-IV صورت گرفته بود. چك‌ليست HCR-20 براي بررسي ميزان خطرناك بودن بيماران پايلوت شد و اطلاعات جمع‌آوري‌شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS بررسيِ آماري شد. يافته‌ها: در سه‌ماهۀ زمستان سال 1393 تعداد بيماران كيفري بستري‌شده در بيمارستان رازي 153 نفر (17 زن و 136 مرد) بود. يافته‌ها نشان داد كه خدمات درماني ارائه‌شده به اين بيماران تفاوتي با خدمات ارائه‌شده به بيماران غيرمجرم ندارد. بيماران فقط از دارودرماني و ويزيت منظم روان‌پزشكي بهره‌مند مي‌شوند و خدمات سازمان‌يافته روان‌شناختي، توان‌بخشي و آموزشي كامل دريافت نمي‌كنند. ضمن اينكه براي اين بيماران برنامه مشخصِ پيگيري فعال درماني تعريف نشده است. هم‌چنين علي‌رغم اينكه پزشكي قانوني، اين بيماران را فقط براي درمان و مراقبت به اين مركز ارجاع نمي‌دهد و جز اين، خواهانِ ارزيابي ميزان خطرناك بودن آن‌ها است، اما برنامه نظام‌مند و مدوني براي سنجش ميزان خطر وجود ندارد. بحث و نتيجه‌گيري: بيماران كيفري درزمينۀ مراقبت و درمان نياز به اقداماتي فراتر از اقدامات انجام‌شده فعلي دارند. اين تحقيق نشانگر آن است كه سطح خدمات بيمارستان رازي تا زمان تأسيس بخش‌هاي ويژه با امنيت بالا براي نگهداري، ارزيابي و درمان بيماران روان‌پزشكي كيفري، نياز به ارتقا دارد.

Background: Razi Psychiatric Hospital is one of the most important mental hospitals in Iran. The majority of the patients who have committed crime are treated in this hospital. This study surveys the process of diagnostic assessment, care and rehabilitation of criminal inpatients of Razi hospital. Materials and Methods: This is a descriptive-analytic study. The statistical population of this research incudes all of the patients of the hospital during winter 2015. The population was chosen using a non-random sampling method. The data was collected using a researcher-made form that included characteristics such as demographic, social-economic situation, diagnosis, the treatment they get and the type of the crime they had committed. In addition, the diagnosis and treatment information that was collected in patients’ cases using DSM-IV-TR, was also used. The HCR-20 checklist was piloted to assess the risk level. The collected data was checked using SPSS. Findings: During three months of winter in 2015, the number of criminal inpatients in Razi Hospital was 153 (17 females and 136 males). The findings showed that the treatment that was served for them wasn’t different from the non-criminal patients’ treatment. The only treatment they received was regular doctor visits and drugs. No organized psychiatric, rehabilitation and educational service was provided. Also there is no follow-up program defined for these patients. Although the forensic medicine doesn’t send these patients to this center to only treat them but to assess their risk level, for which there is no organized program. Conclusion: Criminal patients need practices more functional than what is currently being provided. This study shows that the level of the Razi Hospital’s service needs improvement and needs its special high secured section to assess and treat the criminal psychiatric patients.