طراحي برنامه درسي آموزش محيط‌ زيست براي دوره تحصيلي ابتدايي ايران

Designing the Environmental Education Curriculum for Elementary Schools in Iran

هدف پژوهش حاضر طراحي برنامه درسي آموزش محيط‌زيست براي دوره تحصيلي ابتدايي ايران بود. روش غالب پژوهش، كيفي بود اما در بخش دوم پژوهش، به منظور اعتباريابي از روش كمي نيز استفاده شد. ابتدا مباني نظري، پيشينه هاي پژوهشي، تجارب كشورهاي پيشگام و همچنين اسناد بالادستي در ايران مطالعه شد و برنامه درسي آموزش محيط زيست به صورت پيش نويس اوليه طراحي گرديد. سپس طرح مورد نظر، از طريق دريافت نظر 30 نفر از كارشناسان (متخصصان برنامه درسي، كارشناسان آموزش محيط زيست و معلمان دوره ابتدايي) كه به شيوه نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند، اعتبار يابي شد. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته بود كه روايي و پايايي آن تاييد شد. نتايج پژوهش، مولفه هاي اساسي برنامه درسي آموزش محيط زيست را در پنج بخش مباني، اهداف، محتوا، روش تدريس و روش ارزشيابي مشخص كرد. همچنين، اعتبار طرح مورد نظر در سطح معناداري (0/100)، با عدد 99% تاييد شد. در پايان، بر اساس يافته هاي پژوهش پيشنهادهاي كاربردي ارائه شد.

The purpose of this research was to design the Environmental education curriculum for Elementary education in Iran. The research method was a qualitative one, whereas in the second part of the research, a quantitative analysis was used. First, the theoretical foundations, documents and experiences of the pioneering countries were analysed for the Initial draft of the curriculum. Then, the designed curriculum was validated by 30 experts who were selected through purposeful sampling. The results showed the five elements of the curriculum, which were the basics, the goals, the content, the instruction and the evaluation method. In addition, the validation of the design was obtained 0/99. At the end, some practical suggestions were offered based on the findings.