كيفيّت سبك شعر فارسي در قرن دوازدهم هجري

جريان ادبي ايران در عصر صفوي متّكي بر سبك هندي بود. نظرات مختلف و گاه متناقضي نسبت به اين سبك از اواسط قرن دوازدهم(عصرزنديّه) تا عصر حاضر وجود دارد. گروهي آن دوره را عصر انحطاط ادبي دانسته‌اند. در اين مقاله به تبيين و توضيح كيفيّت و ماهيّت شعرفارسي قرن دوازدهم پرداخته مي‌شود. نيمة دوم اين قرن در ادبيّات نظم و نثر فارسي به دورة تحوّل ادبي معروف است. بررسي زمينه‌ها و شرايط تاريخي اين تحوّل ادبي از مسائل مهمّ پژوهشي است. بررسي و تحليل نقاط ضعف و قوّت جريان ادبي به وجود آمده در اين قرن، از ديگر محورهاي تحقيقي اين مقاله است. نكات قابل توجّه در نوشتار حاضر عبارت است از: توجّه به دورة تاريخي اي كه اين جريان ادبي در بستر آن در حال شكل گيري و تكوين حيات خويش است؛ ويژگي شعر و متون ادبي قرن دوازدهم؛ كيفيّت و مدّت زمان حيات سبك هندي؛ ويژگي‌ها و تأثيرات تحوّل ادبي بازگشت كه تا دورة معاصر تأثيرات آن ادامه يافته است و نمايندگان برجستة هر سبك و كيفيّت متون نظم اين قرن.