عنوان مقاله :
از نمونه هاي پيوندهاي تاريخي ادبيات ايران و اردن (مطالعه موردي قرار و خيام)
عنوان به زبان ديگر :
The Case Study of Arar and Khayyam as the Example of Historical Bond between Iran and Jordan Literatures
پديد آورندگان :
ابويساني، حسين دانشگاه خوارزمي - گروه زبان و ادبيات عربي , ناظميان، هومن دانشگاه خوارزمي - گروه زبان و ادبيات عربي , فلاحتي، صغرا دانشگاه خوارزمي - گروه زبان و ادبيات عربي , مسكني، راضيه دانشگاه خوارزمي - گروه زبان و ادبيات عربي
كليدواژه :
شاهنامه , تاريخ نگاري , روايت شناسي , ايدئولوژي , پادشاهي يزدگرد
چكيده فارسي :
مصطفى وهبي التل» ملقب به «عرار» شاعر معاصر اردن نماينده خوبي براي نشان دادن پيوندهاي تاريخي ميان ادبيات ايران و اردن است. عرار با فراگيري زبان فارسي تلاشهاي زيادي در شناساندن ادبيات فارسي بويژه رباعيات خيام نيشابوري به مردم سرزمينش كرد. عرار آنقدر شيفته رباعيات بود كه خود را «خيامي المشرب» معرفي كرده و به تقليد از رباعيات شعر مي سرود. مقاله حاضر كوششي است براي معرفي افكار و آراء اين شاعر اردني و بررسي تطبيقي برخي مضامين شعري وي با افكار و رباعيات خيام نيشابوري، تا در نهايت، ميزان و نحوه تأثيرپذيري وي از رباعيات آشكار شود. نتايج نشان مي دهد كه عرار در انديشه هاي خود به طور آشكار تحت تأثير رباعيات بوده و لحن خيامي در سرتاسر ديوان وي نمايان است. باده رمتر مشترك دو شاعر براي بهره گيري از زندگي و ابزاري براي مقابله با آراء زاهدان دروغين است. اما آنچه عرار نتوانسته در اين حوزه، متأثر از رباعيات باشد، عدم توانايي وي در عجين ساختن شعر خود با انديشه هاي فلسفي هستي شناسانه بوده است.
چكيده لاتين :
Mustafa Wahbi El-Tal, known as Arar, is a contemporary Jordanian
poet. He can be regarded as an appropriate representative of historical
bond between Iran and Jordan Literatures. After learning the Persian
Language, Arar endeavored in propagating the Persian Language and
Literature, especially Khayyam’s Rubaiyat, in Jordan. He even called
himself a “Khayyamist” and started imitating Khayyam’s poetic style
in is poetry. Through introducing the works and the poetic style and
motifs of this Jordanian poet, the present study becomes a comparative
study between his works and Khayyam’s Rubaiyat. The objective of
the present study is to recognize the intertextual connection between
these two poets. In the study, it is indicated that Arar has heavily been
affected by Rubaiyat and Khayyam’s peotic tone. In the poetry of both
poets, wine is considered to be a common code for having a full life
and tackling against fake ascetics. What Arar fail to imitate from
Khayyam’s Rubaiyat is to incorporate ontological philosophies in his
poetry.
عنوان نشريه :
تحقيقات نظام سلامت
عنوان نشريه :
تحقيقات نظام سلامت