باريستگيها در توليد بسته هاي آموزش مهارتهاي زباني براي گويشوران زبان دوم ، بررسي موردي دو نمونه صدي الحياه و العربيه للناشئين

فراگيري زبان عربي به عنوان زبان فرهنگ اسلامي و نيز زبان ارتباطي ميان گويشوران اين زبان سبب شده است كه مراكز دانشگاهي و مؤسسات آموزشي در ايران به برگزاري دوره هاي آموزش اين زبان و در نتيجه به كار گيري مواد و بسته هاي آموزشي و كمك آموزشي بپردازند. هر يك از اين بسته ها بر اساس هدف يا اهدافي كه پديد آورندگان آن از آنها داشته اند، ويژگيهايي از نظر حجم، ساختار، محتوا، الگو و پيوستها دارند. ميزان كارآمدي هر يك از اين بسته ها به طور مستقيم با هر يك از عناصر اشاره شده همبستگي دارد. علاوه بر آنكه عناصر فرهنگي، هنري و روان شناختي نيز در اين فرايند نقش برجسته اي دارند، برقراري نسبت همسويي ميان اركان آموزش كه از آن به الگو يا روش ياد شده و بستر تبادل محتوا ميان آموزگار و آموختگار به شمار مي آيد، در افزايش راندمان آموزشي اهميت بسزايي دارند. همچنين توجه به نسبت ميان زبان اصلي و زبان دوم فراگير در طراحي اين الگو كار اساسي محسوب مي شود. پژوهش حاضر براي نشان دادن ميزان تأثير اين عناصر، به بررسي مقايسه اي دو بسته آموزشي بومي و خارجي «صدى الحياة» و العربية للناشئين» كه هر دو در دانشگاههاي ايران به عنوان كتاب آموزشي استفاده مي شود، با هدف ارائه شاخصهاي افزايش كارآمدي بسته هاي آموزشي مهارتهاي زبان عربي پرداخته است.