آسيب‌شناسي كتابهاي دانشگاهي در زمينه آموزش مهارتهاي زبان عربي

رشد روزافزون نيازهاي علمي در دوران كنوني، هماهنگي آموزش در سطوح گوناگون را ضروري مي‌سازد. سازگاري ميان اهداف و روشها، ابزار و نيازها و نيز شكل‌دهي منظومه‌اي آموزش كه در آن هر يك از اجزاء به ويژه مواد آموزشي با ايفاي نقش خود بتوانند تحقق اهداف آن را امكان‌پذير سازند، از ضرورتهاي برنامه‌ريزي آموزشي و روشهاي پويا و كارآمد آن است. توجه به روش‌شناسي توليد مواد آموزشي متناسب با اهداف و جامعه هدف، ضمن يافتن خلأها و كاستيها، امكان ارزيابي و سنجش كارآمدي آن را بر اساس شاخصهاي مقايسه‌اي ميسر مي‌سازد. در عرصه آموزشهاي مهارتي كه الگوهاي آزموده جز در مشابه‌سازيهاي نه چندان موفق با نمونه‌هاي بيروني استفاده مي‌شود در توليد مواد آموزش، موفقيت چنداني حاصل نشده است و آموزشهاي مربوط به زبان، به ويژه مهارتهاي آن دچار چالش بيشتري شده است. بخشي از عدم دستيابي رشتة ادبيات عرب و آموزش عربي به عنوان رشتة تخصصي و يا جانبي و تكميلي به اهداف آموزشي در سطح مطلوب مستقيماً مرتبط با فرايند تأليف منابع آموزشي اين رشته است. در اين نوشتار كوشش شده است با توجه به الگوهاي متداول در منابع آموزشي مهارتهاي زباني به آسيب‌شناسي منابع دانشگاهي آموزش مهارتهاي زبان عربي پرداخته شود.