تحليل جايگاه و همسويي منابع درسي برنامه كارشناسي ‌ارشد رشته علم‌‌سنجي در نظام آموزش عالي ايران با اهداف و اولويت هاي نقشه جامع علمي كشور

نگاهي به سياستها و اهداف كلان كشور نشان مي‌دهد توجه به سياست‌گذاري آموزش در جهت تحقق سند چشم‌انداز بيست‌ساله از اهميت ويژه‌اي برخوردار است؛ زيرا كشور هم‌اكنون متناسب با نقشه جامع علمي در حال ايجاد تحول در ساختارهاي مختلف آموزشي، پژوهشي و فناوري خود است. در همين راستا توجه به منابع و كتابهاي درسي دانشگاهي به عنوان يكي از ابزارهاي مهم در نظام آموزش عالي كشور مي‌تواند راه را براي توسعه ساختارهاي آموزشي كشور بر اساس نقشه جامع علمي كشور هموارتر كند. بر اين اساس، اين پژوهش با استفاده از روشهاي تحليل محتوا و پيمايشي و با هدف بررسي ميزان انطباق منابع درسي برنامه كارشناسي‌ارشد رشته علم‌سنجي مصوب 11/2/89 شوراي عالي برنامه‌ريزي آموزش عالي با اهداف و راهبردهاي نقشه جامع علمي كشور به مورد اجرا درآمده است. ابزارهاي به كار گرفته شده در اين تحقيق شامل يك سياهه وارسي به منظور بررسي مفهومي و محتوايي نقشه با واژه‌ها و عبارتهاي كليدي علم‌سنجي و يك پرسشنامه محقق ساخته به منظور جمع‌آوري نظرات اساتيد و متخصصان علم‌سنجي است. جامعۀ آماري اين تحقيق نيز شامل دو بخش است، بخشي از آن مربوط به منابع درسي رشته علم‌سنجي برگرفته از برنامه آموزشي دوره كارشناسي‌ارشد رشته علم‌سنجي و بخشي ديگر شامل تعداد 60 نفر از اساتيد و متخصصان رشته علم‌سنجي است كه با استفاده از روش سرشماري انتخاب شده‌اند. نتايج حاكي از آن است كه منابع درسهاي سياست‌گذاري علم، نظامهاي سنجش علم، فناوري و نوآوري و جامعه‌شناسي ارتباطات علمي به ترتيب هركدام با 942/11%، 397/11% و 817/9%، بيشترين ارتباط، و منابع درسهاي مدلهاي رياضي در علم‌سنجي، نرم‌افزارهاي كاربردي در مطالعات علم‌سنجي و تاريخ فلسفه علم به ترتيب هركدام با 115/5%، 209/5% و 491/5%، كمترين ميزان ارتباط را با راهبردهاي پانزده‌گانه نقشه جامع علمي كشور داشته‌اند.