دموكراسي و مخارج نظامي: شواهدي از كشورهاي در حال‌ توسعه صادر كننده نفت

DEMOCRACY and MILITARY EXPENDITURE: EVIDENCE FROM DEVELOPING OIL-RICH COUNTRIES

پژوهش حاضر به بررسي تأثير كيفيت دموكراسي بر نحوه اختصاص درآمدهاي نفتي به مخارج نظامي در كشورهاي در حال‌ توسعه صادر كننده نفت مي پردازد. بدين منظور از روش گشتاورهاي تعميم‌يافته (GMM) براي تخمين مدل طي دوره زماني 1980-2012 براي 40 كشور در حال توسعه صادركننده نفت استفاده شده است. جهت بالابردن دقت واطمينان نتايج، تخمين هاي مجزا با به كارگيري سه شاخص مختلف براي كيفيت دموكراسي (شاخص دموكراسي Polity، شاخص حقوق سياسي و شاخص تركيبي حقوق سياسي - آزادي مدني) انجام شده اند. يافته هاي تحقيق نشان مي دهند كه هر چند درآمدهاي نفتي به طور مستقيم داراي تأثير مثبت و معنادار بر روي مخارج نظامي كشورهاي مورد مطالعه مي باشند ولي اثر غيرمستقيم تعاملي آنها با كيفيت دموكراسي بر روي مخارج نظامي منفي بوده و به لحاظ آماري معنادار است. اين نتايج نشان مي دهند كه با وجود تمايل به اختصاص بيشتر درآمدهاي نفتي به مخارج نظامي در هنگام افزايش اين درآمدها در كشورهاي در حال توسعه صادركننده نفت، ايجاد بسترهاي مناسب و بهبود كيفيت دموكراسي مي تواند ميزان اختصاص اين درآمدها به بخش نظامي را كنترل نموده و كاهش دهد. بدين ترتيب با توجه به امكان جايگزيني مخارج نظامي با مخارج اجتماعي نظير (آموزش و بهداشت و غيره) مي توان زمينه ارتقا و بهبود رفاه اجتماعي را فراهم نمود.

This study investigates the effects of the level of democracy on the share of military expenditure from oil income in developing oil-rich countries. We use a Generalized Method of Moments (GMM) to estimate our model for 40 developing oil-exporting countries during the period of 1980-2012. To get more robust results, different estimates using 3 different indexes for political institutions including Polity Index, Political Rights Index and the aggregate of Political Rights and Civil Liberties Indexes have been done. The findings show that although oil revenues have directly positive and statistically significant effects on the military expenditure, their indirect interaction with the level of democracy creates a negative and statistically significant effect on the military expenditures in these countries. This implies that while there is a strong tendency to increase military expenditure due to the increases in oil revenues in developing oil exporting countries, improving the quality of political institutions may dampen this effect. Therefore, these countries could replace military expenditures with the social expenditures (including education, healthcare, etc) smoothing the path for upgrading social welfare.