كليدواژه :
جهاني شدن سياسي , جهاني شدن اقتصادي , روش مقايسه‌اي , دولت خاتمي , دولت احمدي نژاد
چكيده فارسي :
اين مقاله با استفاده از تحليل ثانويه شاخص‌هاي جهاني‌شدن كُف تلاش مي‌كند تا رشد شاخص جهاني‌شدن اقتصادي و سياسي را در دولت خاتمي و احمدي نژاد مقايسه نمايد. اين مقايسه دو يافته اصلي داشت. اولاً مشخص گرديد در حاليكه در دولت خاتمي جهاني‌شدن سياسي 16/26 و جهاني شدن اقتصادي 9/41 شاخص رشد داشته است، اما در دوره احمدي نژاد اين رشد به ترتيب 2/39 و كمتر از يك يعني 85./. شاخص بوده است. بالتبع نتيجه يافته اول اين است كه نوع دولت در ايران با ميزان جهاني‌شدن مرتبط بوده است.ثانياً و عليرغم اين تمايز، همين طور مشخص گرديد كه در هر دو دولت خاتمي و احمدي نژاد به شيوه‌اي مشابه نوعي جهاني‌شدن نامتوازن حادث گرديده است كه در آنها جهاني‌شدن اقتصادي به ترتيب 28/15 و 39/6 شاخص از جهاني‌شدن سياسي عقب مانده است. بدين سان نتيجه يافته دوم مبين اين موضوع است كه ميزان جهاني‌شدن در ايران بايد به مقوله‌اي كلي‌تر از دولت نيز مرتبط باشد. در اين جا مشخص ساختيم اين عقب‌ماندگي مشابه بايد كمتر متاثر از نوع دولت و بيشتر متاثر از ساختارهاي قوام‌يافته داخلي مشابه تحليل شود. به همين دليل پيشنهاد شد در مطالعات جهاني‌شدن ايران، واحد تحليل به جاي آنكه صرفاً دولت ها ديده شود، "درون" در نظر گرفته شود؛ يعني واحد تحليلي كه تاثير دولت و ساختارهاي قوام يافته تاريخي بيرون از دولت را توامان در بر‌گيرد. نهايتاً تمامي يافته هاي مزبور مشخص ساختند جهاني شدن در ايران چگونه به جاي آنكه مقوله‌اي سراسر بيروني باشد، جرياني است كه تا حد زيادي به "درون" كشور متصل است.
چكيده لاتين :
This paper tries to analyze the growth of the index of economic and political globalization between the governments of Khatami and Ahmadinejad using secondary analysis of KOF Globalization Indexes. The findings of the paper firstly show that the growth of political and economic globalization in Khatami's government was 16.26 and 9.41 respectively, but under Ahmadinejad's government, this growth was 2.39 and less than one, namely, ./85 index, respectively. This means that the type of government in Iran has an impact on the degree of globalization. Secondly, our findings show that in both governments, an unbalanced globalization has been occurred in a similar way, in which the index of economic globalization under the governments of Khatami and Ahmadinejad were lagging behind of political globalization being respectively 28/15 and 39/6. Therefore, it shows that Iran's globalization depends on a more general category than the type of government. It was argued that this similar backwardness is less related to the type of government and is more influenced by similar inside consolidated structures. Therefore, it was suggested that in analyzing globalization studies in Iran, the analysis unit should be considered "inside" the country rather than the type of government. However, this analytical unit incorporates both the influence of the government and the consolidated historical structures outside the government. At the end, all these findings suggest that Iran's globalization is not an entirely external issue, but rather a flow that is largely connected to the "inside" of the country.
