تاب‌آوري به عنوان يك واسطه در ارتباط بين سبك‌هاي دلبستگي و دريافت استرس

The Resiliency as a Mediator for Attachment Styles and Perceived Stress

اين پژوهش با هدف تبيين رابطه بين سبك‌هاي دلبستگي و دريافت استرس با نقش واسطه گري تاب آوري انجام شد. آزمودني‌هاي اين پژوهش را 150 نفر از دانش آموزان دختر و پسر مدارس متوسطه تشكيل مي‌دادند كه با روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي، انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در اين پژوهش شامل سه پرسش‌نامه، تاب‌آوري، سبك‌هاي دلبستگي و دريافت استرس مي باشد. نتايج اين پژوهش نشان داد كه بر اساس مدل نهايي، بعد دلبستگي ايمن به گونه غير مستقيم رابطه‌اي معنادار با متغير دريافت استرس از راه تاب‌آوري دارد. بعد دلبستگي دوسوگرا/اضطرابي و دلبستگي اجتنابي با دريافت استرس هم به گونه مستقيم هم غير مستقيم و از راه تاب‌آوري رابطه معنادار دارد. اين نتايج نشان مي‌دهند كه تاب‌آوري مي‌تواند نقش واسطه اي را در ارتباط بين سبكهاي دلبستگي و دريافت استرس ايفا كند. مضامين و پشنهادها در دنباله آمده است.

This study was carried out in order to interpret the relationship between attachment styles and the perceived stress with mediating role of resilience among students. The subjects in this survey were composed of 150 female and male high school students, who were elected by means of multi-stage clustered sampling method. The measurement tools used in this study included three questionnaires of Connor- Davidson Resilience Scale, Adult Attachment Styles, and Perceived Stress Scale. The results of this study showed that according to final model, there are direct significant correlation between the two-sided attachment/ anxiety style, which is of the strongest dimension of attachment style, with perceived stress; while, the secured and attachment , as one of the attachment styles variable, determined to be the weakest dimension, had direct significant correlation with the perceived stress variable; however, it could have effect on the perceived stress by resilience impact, so, it made a stronger relationship.