بررسي حافظه ي شرح‌حال در نوجوانان مهاجر مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)

(The study of autobiographical memory in immigrant adolescents suffering from post-traumatic stress disorder (PTSD

اختلال استرس پس از سانحه، اختلالي است كه به وسيله ي تجربه ي مجدد مداوم، اجتناب، بيش انگيختگي و نشانه‌هاي شناختي و عاطفي در پاسخ مستقيم يا غيرمستقيم مواجه‌شدن با حادثه‌اي تروماتيك، مشخص مي‌شود. اختلال استرس پس از سانحه، موجب پديد آيي مشكلات متعددي در رفتار مي شود. اگرچه افراد بزرگسال مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه، از اختلال در حافظه رنج مي‌برند اما در زمينه ي كودكان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه، اطلاعات كمي در دست است. هدف پژوهش حاضر، بررسي حافظه ي شرح‌حال در نوجوانان مهاجر مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه بود. بدين منظور، طي يك پژوهش مقايسه اي، 22 نفر نوجوان مهاجر مبتلا، به‌عنوان گروه هدف از نظر حافظه ي شرح‌حال، اضطراب و افسردگي، با 22 نفر نوجوان مهاجر فاقد ملاك‌هاي اختلال استرس پس از سانحه مقايسه شدند. مقايسه ي ميانگين ها نشان داد كه افراد با اختلال استرس پس از سانحه به‌طور معناداري در عملكرد حافظه ي شرح‌حال ضعيف‌تر از افراد عادي بودند درحالي‌كه در افسردگي و اضطراب تفاوت معناداري بين دو گروه مشاهده نشد. نتايج پژوهش حاضر پيشنهاد مي‌كند كه حافظه ي شرح‌حال در بررسي تشخيصي و درماني اختلال استرس پس از سانحه به‌عنوان يك عامل مهم مورد توجه قرار گيرد.

Post-traumatic stress disorder is an anxiety disorder which is characterized by persistent reexperiencing, avoidance, arousal and cognitive and emotional symptoms in direct or indirect response while faced with traumatic events. Post-traumatic stress disorder, will cause several problems in behavior. Although adults with post-traumatic stress disorder suffer from memory impairment, but little information is available on children’s field suffering post-traumatic stress disorder. The purpose of this study was to evaluate autobiographical memory in the immigrant adolescents with traumatic stress disorder. For this purpose, in a comparative study, 22 young immigrants suffering the disease were selected as the target group, and they were compared to 22 young immigrant who did not have any criteria of post-traumatic stress disorder in terms of the autobiographical memory, anxiety and depression. Comparing the means indicated that people with posttraumatic stress disorder are significantly weaker than normal in the autobiographical memory function. While there was no significant differences between the two groups in terms of depression and anxiety. The current studies suggest that the autobiographical memory of post-traumatic stress disorder should be considered as an important factor in diagnostic and therapeutic study.