ارتباط استراتژي آموزش شبيه سازهاي دريايي با عملكرد حرفه‌اي دريانوردان

Relationship Between Maritime Simulators Training Strategies and Seafarers’ Professional Performance

اين تحقيق با استفاده از روش تحقيق تركيبي كمي و كيفي به بررسي ارتباط استراتژي‌هاي آموزش با توسعه حرفه‌ا‌ي دريانوردان و آموزش با شبيه سازهاي دريايي پرداخته است. جامعه آماري مطالعه حاضر شامل كليه دريانوردان ايراني شاغل بر روي كشتي‌هاي تجاري بالاتر يا مساوي 3000 تناژ خالص، شركت‌هاي كشتيراني و سازمان بنادر بوده است كه 250 تن از افسران و دانشجوياني كه بيش از 120 ساعت دوره شبيه ساز را طي نموده‌اند، بصورت هدفمند و ملاك محوري انتخاب شده‌اند. در بخش تجزيه و تحليل آماري از آزمون دو جمله‌اي براي بررسي ارتباط بين متغيرها و براي بررسي و رتبه بندي عوامل موثر در تدريس و برنامه درسي از آزمون فريدمن استفاده شده است. نتايج اين تحقيق به اين نكته اشاره دارد كه: آموزش فقط آن چيزي نيست كه در محيط آموزشي اتفاق مي‌افتد. آموزش به مسائل متعددي وابسته است. براي استفاده بهينه از شبيه سازها مي‌بايست به اين متغيرها توجه ويژه شود. توجه به رشد مهارت‌هاي مديريتي و توانايي‌هاي دريانوردان در جهت كنترل فاكتورهاي انساني و همچنين استاندارد كردن سناريوهاي آموزشي، بازنگري در طرح درس اجراي دوره و افزايش ساعات تدريس عملي نسبت به بخش نظري دوره از اهميت بيشتري برخوردار است. پيروي از يك سيستم ارزيابي استاندارد، استفاده از روش‌هاي جديد تدريس، برگزاري دوره‌هاي آموزشي براي مدرسين و فراهم نمودن دسترسي آسان به شبيه ساز از طريق اينترنت نيز مي‌تواند در جهت توسعه مهارت دريانوردان و بهبود عملكرد آنها موثر باشد.

Using qualitative and quantitative mixed method, the relationship between training strategies and professional development of Iranian seafarers and education in maritime simulators, was studied in this research. For the statistical analysis of quantitative data, binomial test was used in order to examine the effect of the variable on education and, Friedman test was used to examine and rank the effective factors on teaching and education programs. This research concluded that, the training is not limited to activities that happen in the classroom and it depends on a variety of factors. In order to use simulators in the most effective way, we should consider these variables. Organizational and social culture, maintaining maritime safety culture, management skills, seafarer’s ability in reducing human factors, standardizing simulator training scenarios, reviewing the model courses, increasing the ratio of time spent on practical section in relation to the theoretical section, using a standard evaluation system to improve maritime skills, using new training methods, conducting training for simulator trainers and assessors and accessing web based simulator are the factors that influence the seafarer’s performance.