اثربخشي درمان شناختي - رفتاري بر عدم تحمل بلاتكليفي و حساسيت اضطرابي افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگير

The effectiveness of cognitive-behavioral therapy on intolerance of uncertainty and anxiety sensitivity in patients with generalized anxiety disorder

اختلال اضطراب فراگير، يكي از اختلالات اضطرابي در دوره ي كودكي و نوجواني است و مشكلات زيادي در حوزه ي سلامت به همراه داشته است. هدف پژوهش حاضر، تعيين اثربخشي درمان شناختي - رفتاري بر عدم تحمل بلاتكليفي و حساسيت اضطرابي بود. بدين منظور، طي يك پژوهش نيمه آزمايشي با پيش آزمون – پس آزمون و گروه كنترل از بين دبيرستانهاي شهرستان رباط كريم، 30 دانش آموز با تشخيص اختلال اضطراب فراگير انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش (15 دانش آموز) و كنترل (15 دانش آموز) كاربندي شدند. گروه آزمايش در 9 جلسه تحت مداخلات شناختي- رفتاري قرار گرفتند و گروه كنترل هيچ مداخله اي دريافت نكرد. گروهها قبل و بعد از درمان از نظر اضطراب فراگير، حساسيت اضطرابي و عدم تحمل بلاتكليفي مورد ارزيابي قرار گرفتند. نتايج تحليل كوواريانس نشان داد كه مداخلات شناختي - رفتاري بطور معناداري در كاهش علايم اختلال اضطراب فراگير، حساسيت اضطرابي و عدم تحمل بلاتكليفي موثر است و به نظر مي رسد كه درمان شناختي - رفتاري با كاهش سطح عدم تحمل بلاتكليفي و حساسيت اضطرابي در اختلال اضطراب فراگير روش مناسبي در درمان اختلال اضطراب فراگير محسوب مي شود.

Generalized anxiety disorder, is one of the destructive chronic anxiety disorders and is common in childhood and adolescence and has generated many problems in the field of health. The aim of this study is to determine the effectiveness of cognitive-behavioral therapy on intolerance of uncertainty and anxiety sensitivity. Therefore, in a quasi-experimental research with pretest, posttest, and control group, 30 students diagnosed with generalized anxiety disorder were selected from Robat Karim city’s high schools and randomly assigned to experimental (n=15) and control (n=15) groups. The experimental group received 9 sessions of group cognitive-behavioral therapy and the control group received no intervention. Subjects in both groups were evaluated for generalized anxiety, anxiety sensitivity and intolerance of uncertainty before and after the intervention. The results of analysis of covariance showed that cognitive-behavioral interventions have significantly reduced the symptoms of generalized anxiety disorder, anxiety sensitivity and intolerance of uncertainty. It seems that cognitive-behavioral therapy, through decreasing the level of intolerance of uncertainty and anxiety sensitivity, is an appropriate method in treatment of generalized anxiety.