سازگاري هيجاني، واكنش پذيري نسبت به تنيدگي ادراك شده و رفتارهاي سبك زندگي

Emotional adjustment, reactivity to perceived stress and lifestyle behaviors

سبك زندگي به مجموعه ي همه ي رفتارهايي كه فرد بر آنها كنترل دارد و الگوي رفتار روزانه ي فرد را شكل مي دهد، اشاره مي كند. هدف پژوهش حاضر، آزمون نقش واسطه ­اي واكنش ­پذيري نسبت به تنيدگي ادراك شده در رابطه ي سازگاري هيجاني و رفتارهاي سبك زندگي ارتقادهنده ي سلامت در دانشجويان بود. بدين منظور 324 دانشجو (130پسر و 194دختر) به صورت در دسترس انتخاب و از نظر سازگاري هيجاني، واكنش ­پذيري نسبت به تنيدگي ادراك شده و سبك زندگي ارتقا دهنده ي سلامت مورد ارزيابي قرار گرفتند. نتايج مدل يابي معادلات ساختاري نشان داد كه رابطه ي بين سازگاري هيجاني با واكنش ­پذيري نسبت به تنيدگي ادراك شده مثبت و معنادار و با رفتارهاي سبك زندگي منفي و معنادار بود. همچنين، رابطه ي بين واكنش ­پذيري به تنيدگي ادراك شده با رفتارهاي سبك زندگي، منفي و معنادار بود. نتايج روش آماري معادلات ساختاري از واسطه ­مندي نسبي واكنش ­پذيري به تنيدگي ادراك شده در رابطه ي بين سازگاري هيجاني و رفتارهاي سبك زندگي حمايت كرد. در مدل مفروض، 64 درصد پراكندگي نمرات واكنش ­پذيري به تنيدگي ادراك شده از طريق سازگاري هيجاني و 30 درصد پراكندگي نمرات رفتارهاي سبك زندگي از طريق سازگاري هيجاني و واكنش ­پذيري به تنيدگي ادراك شده تبيين شد. نتايج پژوهش حاضر نشان مي­ دهد كه بخشي از تمايز در رفتارهاي سبك زندگي در بافت پيش­ بيني اين انتخاب­ هاي رفتاري از طريق رگه شخصيتي سازگاري هيجاني، از طريق تفاوت در الگوي ارجح پاسخ به تجارب تنيدگي ­زا قابل تبيين است

This study aimed to test the mediating role of perceived stress reactivity in relation to the emotional adjustment and health-promoting lifestyle behaviors in university students. For this purpose, 324 students (130 males and 194 females) were selected through availability sampling method and evaluated for emotional adjustment, reactivity to perceived stress, and health-promoting lifestyle. The results of structural equation modeling showed that the relationship between emotional adjustment with reactivity to perceived stress was significant and positive; and its relationship with lifestyle behaviors was significant and negative. Also, the relationship between reactivity to perceived stress was significant and negative with lifestyle behaviors. The results of the statistical methods of structural equation supported the relativity of mediatory role of reactivity to perceived stress in relationship between emotional adjustment and lifestyle behaviors. In the assumed model, 64 percent of the scores dispersion of perceived stress reactivity is ascribed through emotional adjustment; and 30 percent of scores distribution of lifestyle behaviors was attributed through emotional adjustment and reactivity to perceived stress. The results of this study suggest that a portion of differences in lifestyle behaviors in predictive context of these behaviors can be explained through emotional adjustment personal trait and the differences in the pattern of the preferred response to stressful experiences.