پديد آورندگان :
صادقي، ام البنين دانشگاه آزاد اسلامي واحد رودهن , مهدي خاني، رسول دانشگاه اروميه , ناظم، فتاح دانشگاه آزاد اسلامي واحد رودهن , ناظم، اميرحسين دانشگاه علم و صنعتت تهران
كليدواژه :
مديريت دانش , هوش سازماني , اثربخشي سازماني , سازمان بنادر و دريانوردي
چكيده فارسي :
هدف اساسي پژوهش حاضر بررسي نقش ميانجي مديريت دانش بر رابطه بين هوش سازماني با اثربخشي سازماني در سازمان بنادر و دريانوردي استانتهران است. جامعه آماري اين پژوهش را كاركنان شاغل در سازمان بنادر و دريانوردي استان تهران تشكيل ميدهند. با روش نمونهگيري تصادفي ساده به حجم 257 نفر از كاركنان انتخاب شدند. ابزار سنجش شامل پرسشنامه مديريت دانش 42 سؤالي (ساليس و جونز،2002) كه داراي ابعاد: رهبري و مديريت، كار تيمي و جوامع يادگيرنده، تقسيم دانش، خلق دانش، عدالت ديجيتالي، ايده‌ها و مأموريت، استراتژي، فرهنگ‌سازماني، سرمايه فكري، سازمان يادگيرنده 87 /0=α و براي سنجش هوش سازماني از پرسشنامه 49 سؤالي (آلبرخت،2002) كه داراي ابعاد چشم‌انداز استراتژيك، سرنوشت مشترك، ميل به تغيير، روحيه، اتحاد و توافق، كاربرد دانش، فشار عملكرد 0/90 =α و براي سنجش اثربخشي سازماني از پرسشنامه 28 سؤالي (پارسونز، 1979) كه داراي ابعاد (انطباق يا نوآوري)، (تعهد سازماني يا كسب هدف)، (رضايت شغلي يا يگانگي)، (سلامت سازماني يا حفظ الگو) 0/83 =α مورد استفاده قرار گرفته است. پردازش حاصل از داده‌ها با استفاده از مدل معادلات ساختاري نشان مي‌دهد كه نقش ميانجي مديريت دانش بر رابطه بين هوش سازماني و اثربخشي سازماني مورد تاييد است. اين يافته به آن معناست كه تأكيد بر مديريت دانش و رعايت آن از سوي سازمان‌ها مي‌تواند منجر به تأثير هركدام از متغيرهاي هوش سازماني و اثربخشي سازماني در پياده‌سازي موفق ديگري در سازمان باشد.
چكيده لاتين :
The basic objective of this study was to mediate the relationship between organizational intelligence, knowledge management and organizational effectiveness at Ports and Maritime Organization of Tehran Province. The population of the research were the staff in the PMO of Tehran. 257 employees were selected through random sampling. A questionnaire consisting of 42 questions of knowledge management (Sales and Jones, 2002), with leadership and management, teamwork and learning communities, knowledge sharing, knowledge creation, digital justice, ideas and mission, strategy, culture, intellectual capital, organization learning dimensions (α=0.87) and to measure organizational intelligence, a questionnaire of 49 questions (Albrecht, 2002) and dimensions of strategic vision, shared fate, appetite for change, spirit, unity and agreement, application knowledge and performance pressure (α= 0.90) was used and to assess organizational effectiveness a questionnaire with 28 questions (Parsons, 1979), and the dimensions of (adaptation or innovation), (organizational commitment or target acquisition), (job satisfaction or unity), (organizational health or maintain the pattern) (α=0.83) were used. Processing of the data using structural equation modeling showed that the mediation role of knowledge management in the relationship between organizational intelligence and organizational effectiveness is approved. This means that the emphasis on knowledge management and its compliance from organizations causes the effect of each of the variables of organizational intelligence and organizational effectiveness on the successful implementation of the other in the organization.
