كليدواژه :
شيوه كشاورز به كشاورز , مديريت تلفيقي آفات , مدرسه در مزرعه , كودشيميايي , بلاست
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: اين پژوهش به بررسي و ارزيابي دستاوردهاي شاليكاران در پي اجراي IPM/FFS در كشت‌بوم هاي زراعي برنج بر ابعاد اقتصادي و زيست محيطي جوامع روستايي تحت پوشش پروژه توانمندسازي شاليكاران شهرستان فريدونكنار استان مازندران و اهميت توسعه شيوه كشاورز به كشاورز در مديريت توليد محصول سالم مي‌پردازد.
روش بررسي: در اين بررسي به طور تصادفي برروي 80 نفر از شاليكاران 4 روستاي سوته، فرم، حيدركلا و رودبست از شهرستان فريدونكنار انتخاب شدند، به سه گروه از كشاورزان اجراكنندهFFS/ IPM (گروه اول)، كشاورزان تحت‌تاثير (گروه‌دوم) و كشاورزان بدون‌اطلاع از اين طرح (گروه‌سوم)، تقسيم شدند. فرضيه تحقيق بررسي رابطه معني‌دار بين اجراي طرح IPM/FFS در روستا و شاخص هاي زيست محيطي و اقتصادي بوده است. بر اين اساس، روش توصيفي، قياسي و همبستگي انتخاب گرديد و براي آزمون فرضيه ها از شاخص هاي مركزي و ضريب همبستگي پيرسون، كاي‌اسكوئر و كروس كالواليس استفاده شد.
يافته‌ها: نتايج حاكي از آن است كه همبستگي معني‌داري بين اجراي طرح و كاهش مصرف سموم در هرسه گروه مطالعاتي وجود دارد به طوريكه ميزان دفعات سمپاشي افراد در هر سه گروه نسبت به سال هاي پيشتر به ميزان 45%، كاهش يافته است. آمار نشان مي‌دهد در سال87 ، در گروه اول و دوم 11 نفر به طور كامل سمپاشي نكرده‌اند. البته اين اقدام در گروه اول كاملا اصولي و در گروه دوم غيراصولي انجام‌گرفته است كه مي توان تفاوت عمل را در جداول آماري مشاهده كرد.اكثريت افراد در گروه سوم و دوم دو مرتبه سمپاشي كردند، به طوريكه 50% افرادي كه به صورت مشاركت كامل (7-6 سال) در طرح حضور دارند فقط يكبار اقدام به سمپاشي كرده‌اند و ميزان مصرف را تا 80% تقليل داده‌اند. اين درحالي‌است كه همين افراد در هر سه گروه در مصاحباتشان ذكركردند در دو و سه سال قبل بيش از 3 مرتبه سمپاشي كرده‌اند و اين ميزان گاهي تا 7 مرتبه نيز مي‌رسيده است و فقط 1 نفر از افراد گروه سوم بيش از سه مرتبه سمپاشي كرده‌است و بر اين اساس در هر سه گروه از نظر كاهش هزينه‌هاي خريد سموم و دستمزد كارگران سمپاش تا 70% (ميزان 100 هزار تومان در هر هكتار) صرفه‌جويي شده‌است. همانطور كه در آرژانتين و برزيل تحقيق مشابهي نشان داده كه با اجراي طرح 1/2 ميليون دلار صرفه‌جويي در هزينه‌هاي كشت سويا و پنبه شده است (9).
بحث و نتيجه‌گيري: نتايج اين بررسي نشان مي‌دهد، كه بين اجراي طرح IPM/FFS و ارتقا آگاهي هاي علمي و فني كشاورزان، كاهش مشكلات مهم گذشته، رعايت بهداشت فردي و زيست‌محيطي، كاهش مصرف سموم شيميايي، كاهش هزينه‌ها، افزايش درآمد و توليد شاليكاران و كاهش بيماري بلاست همبستگي معني‌داري وجود دارد. در حالي كه همبستگي معني‌دار بين اجراي طرح و اشتغال‌زايي، كاهش مصرف كود شيميايي، تهيه و استفاده از كودهاي طبيعي وجود ندارد.
چكيده لاتين :
Background and Objective: The purpose of this study was to investigate the effect of achievements of fish farmers following the implementation of IPM/FFS in rice cultivars on the economic and environmental dimensions of rural communities covered by the plan for the empowerment of farmers in Fereydunkenar city, Mazandaran province and to evaluate the importance of developing a farmer to farmer approach in managing healthy crop production.
Method: In this study, 80 farmers were selected from four sub-villages: Souteh, Form, Haydar-Kola and Roodbest villages of Fereydounkanar. They were divided into three groups: FFS/IPM implementing (first group), affected by factor (second group) and non-informed farmers (third group).
This study was designed to examine the relationship between IPM / FFS implementation in rural areas and environmental and economic indicators. In this regard, descriptive, comparative and correlational methods were selected. The hypotheses were tested using central indices and Pearson correlation coefficient, Chi-square and Kruskal-Wallis tests.
Findings: The results indicated that there was a significant correlation between the implementation of the plan and the reduction of the use of pesticides in all three groups, so that the rate of spraying by the farmers in all the three groups decreased by 45% as compared to the previous years. Statistics show that in 2008, 11 farmers from the first and second groups did not completely spray. Certainly, this action was completely normal in the first group and in the second group, which can be distinguished in the statistical Tables. The majority of farmers in the third and second groups sprayed twice, so that 50% of the subjects who participated fully (7- 6 years) have only sprayed once and reduced consumption by 80%. This is because the same farmers in the three groups mentioned in their interviews that they had sprayed more than three times within the two to three years ago, and this rate had sometimes increased to seven times, and only one farmer from the third group had sprayed more than three times. This showed a saving of upto 70% (100 thousand tomans per hectare) in all the three groups in terms of the cost of pesticide purchasing and the salaries of the sprayer workers. As in Argentina and Brazil, a similar study shows that the plan has resulted in savings of $ 1.2 million in soybean and cotton cultivation costs (9).
Conclusion: The results of this study indicate that there is a significant correlation among the implementation of the IPM/FFS plan and improving scientific and technical knowledge of the farmers, reducing the major problems of the past, observing individual and environmental health, reducing the consumption of chemical pesticides, reducing costs, increasing the income and production of farmers, and reduction of blast disease. However, there is no significant correlation among the implementation of the plan and job creation, reduction of chemical fertilizer consumption, and production and use of natural fertilizers.
