رابطه بين مهارتهاي كنار آمدن با رضايت شغلي كاركنان بنياد مستضعفان

«رضايت شغلي» بر اساس تعيين درجه سازش يافتگي و ويژگيهاي رواني- اجتماعي يك فرد با شرايط كار، ارزشيابي مي شود، لذا معياري براي تعيين «تنيدگي» است. از طرفي «مهارتهاي كنار آمدن»از جمله ويژگيهاي رفتاري هستند كه اثرات تعديلي آن بر روي تنيدگي با تحقيقات متعدد بررسي شده است؛ لذا در پژوهش حاضر محقق در پي بررسي رابطه بين مهارتهاي كنار آمدن با رضايت شغلي كاركنان بنياد مستضعفان و جانبازان انقلاب اسلامي تهران بوده است. نمونه پژوهش شامل تعداد 102 نفر (68 نفر مرد و 34 نفر زن) از كاركنان بنياد مستضعفان و جانبازان انقلاب اسلامي تهران بود كه به روش تصادفي انتخاب شدند. طرح تحقيق در اين پژوهش از نوع پس رويدادي است.و براي اندازه گيري مهارتهاي كنار آمدن و رضايت شغلي به ترتيب از «پرسشنامه رضايت شغلي مينه سوتا (M.S.Q)» و «پرسشنامه مهارتهاي كنار آمدن» استفاده شد. نتايج پژوهش، رابطه بين ميزان مهارتهاي كنار آمدن با رضايت شغلي و وجود تفاوت بين ميزان رضايت شغلي و مهارتهاي كنار آمدن كارمندان زن و مرد را تاييد كرد.