اثربخشي آموزش مهارتهاي ارتباطي بر اضطراب اجتماعي نوجوانان پسر كم توان ذهني

The Effect of Communicational Skills Training on Social Anxiety in Boys Adolescents with Intellectual Disability

پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي آموزش مهارتهاي ارتباطي بر اضطراب اجتماعي نوجوانان پسر كم توان ذهني شهر يزد انجام شد. روش پژوهش نيمه آزمايشي و طرح آن پيش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماري شامل دانش آموزان پسر كم توان ذهني 11 تا 20 ساله را شامل مي شدند كه در سال تحصيلي94-1393 در مدارس كم توان ذهني شهر يزد مشغول به تحصيل بودند. نمونه شامل 40 دانش آموزبود كه به طور تصادفي انتخاب و در دو گروه 20 نفره آزمايش و گواه جايگزين شدند. ابزار پژوهش مقياس اضطراب اجتماعي لاجرسا براي نوجوانان بود. برنامه آموزش مهارتهاي ارتباطي طي 12جلسه 50 دقيقه اي به شركت كنندگان گروه آزمايش آموزش داده شد. براي تجزيه و تحليل داده ها علاوه بر آمار توصيفي از آمار استنباطي مانند آزمون t مستقل و تحليل واريانس استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد كه بين دو گروه آزمايش و گواه از لحاظ اضطراب اجتماعي و تمامي ابعاد آن تفاوت معناداري وجود دارد. نتايج حاصل از تحليل داده ها نشانگر آن بود كه آموزش مهارتهاي ارتباطي باعث كاهش اضطراب اجتماعي و مؤلفه هاي آن، يعني ترس از ارزيابي منفي، اجتناب و اندوه اجتماعي در موقعيت جديد و اجتناب و اندوه عمومي در دانش آموزان گروه آزمايش در مقايسه با گروه گواه شده است. از اينرو پيشنهاد ميشود كه بر آموزش مهارتهاي ارتباطي به دانش آموزان كم توان ذهني تأكيد شود.

This study examined the effect of communicational skills training on social anxiety in boys adolescents with intellectual disability in Yazd. The current investigation was experimental method and design of this study was pretest-posttest with control group type and the population included boys with intellectual disability 11-20 years intellectual disability special schools in Yazd in the academic year 2014-2015. The sample of this study included 40 students that randomly selected and divided into experiment and control groups (20 persons in each group). The instruments used in this study was La Greca Social Anxiety Scale for Adolescents (SAS-A). The communicational skills training program including 12 sessions of 50 minutes was carried to the experimental group. Descriptive statistics and inferential statistics such as covariance analysis was used for data analysis. The Results of this study showed that there is a significant difference between experiment and control groups among social anxiety and all its dimension