مقايسه اثربخشي آموزش كاركردهاي اجرايي و آموزش اجتماعي- هيجاني بر بهبود عملكرد توجه مداوم در دانش آموزان با اختلال رياضي

The comparison of the effect of executive function training and social emotional training on the performance of continuous attention in in students with mathematical learning disability in elementary schools

هدف اين پژوهش مقايسه اثرات آموزش كاركردهاي اجرايي و آموزش اجتماعي- هيجاني بر بهبود عملكرد توجه مداوم (پاسخ صحيح به اعداد و تصاوير و زمان واكنش اعداد و تصاوير) در دانش‌آموزان دختر داراي اختلال يادگيري رياضي در پايه‌هاي 5-3 ابتدايي در منطقه 5 آموزش و پرورش شهر تهران بود. روش پژوهش شبه‌آزمايشي و طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه كنترل بود. براي شناسايي دانش‌آموزان داراي اختلال يادگيري در رياضيات، از ملاك‌هاي راهنماي تشخيصي و آماري اختلالات رواني- 5، آزمون ريون و آزمون رياضي ايران كي‌مت استفاده شد. دانش‌آموزان شناسايي شده به تصادف در دو گروه آزمايش و يك گروه كنترل جايگزين شدند (7 نفر در هر گروه) و آزمون عملكرد توجه مداوم را در مرحله پيش آزمون و پس آزمون تكميل كردند. گروه آزمايش اول و دوم به ترتيب تحت آموزش كاركردهاي اجرايي و آموزش اجتماعي-هيجاني قرار گرفتند و گروه كنترل مداخله‌اي را دريافت نكرد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس چندمتغيره تحليل شدند. نتايج پژوهش نشان داد كه آموزش مهارت اجتماعي- هيجاني منجر به بهبود ميانگين عملكرد توجه مداوم (در پاسخ صحيح به تصوير، پاسخ صحيح به اعداد و زمان واكنش در مورد اعداد) مي‌شود. تأثير آموزش كاركرد اجرايي بر عملكرد توجه مداوم معنادار نبود و تفاوت معناداري بين اثرات آموزش كاركرد اجرايي و آموزش مهارت اجتماعي - هيجاني بر عملكرد توجه مداوم وجود نداشت. در كل مي‌توان نتيجه گرفت كه يادگيري اجتماعي- هيجاني روش مناسبي براي افزايش عملكرد توجه مداوم در دانش‌آموزان داراي اختلال در يادگيري رياضي است.

The purpose of this study was to compare the effect of executive function and social-emotional training on performance of continuous attention (the correct answer to image and numbers, reaction time about images and reaction time about numbers) among the girl students with learning disability in 3-5 grades at district 5 in Tehran. The method of this research was quasi-experimental and pre- test and post- test with control group design. For identifying students with mathematical learning disability was used Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders- 5, Raven test, and Iran Key math diagnostic test. Identified students were randomly assigned to two experimental groups and one control group (n= 7, in each group). They did performance of continuous attention test in pre-test and post-test. The first and second experimental groups received executive function and social-emotional training respectively, and control group did not receive any treatment. The data were analyzed with MANCOVA. Results showed that social-emotional training leads to improve performance of continuous attention (in the correct answer to images and numbers, and reaction time about numbers). Effectiveness of executive function training on performance of continuous attention is not significant, and there is not significant difference between the effects of executive function training and social - emotional training on the performance of continuous attention. In general, it can be concluded that sociol-emotional learning is a good way to increase performance of continuous attention in students with mathematical learning disorders.