اثربخشي مداخله گروهي مبتني بر برنامه ي ديروزير بر بهبود مهارتهاي اجتماعي ، شايستگي تحصيلي و مشكلات رفتاري كودكان مبتلا به اختلال اوتيسم با عملكرد بالا

The Efficacy of a Social Skills Group Intervention for Improving Social Skill, Academic Competence, Behavior Problems in Children with Autism Spectrum Disorders

هدف پژوهش حاضر تعيين تاثير مداخله گروهي مبتني بر برنامه دي روزير بر بهبود شايستگي تحصيلي، مهارتهاي اجتماعي و كاهش مشكلات رفتاري كودكان مبتلا به اختلال اوتيسم با عملكرد بالا بود. اين پژوهش با استفاده از روش تك آزمودني و طرح A-B-A اجرا شد. جامعه آماري پژوهش شامل دانش آموزان مبتلا به اختلال طيف اوتيسم شهر اصفهان در سال تحصيلي 96-1395 بودند. با استفاده از نمونه گيري هدفمند 3 دانش آموز مبتلا به اوتيسم با عملكرد بالا انتخاب شدند. جلسات آموزشي بر اساس دستورالعمل مداخله گروهي مهارتهاي اجتماعي در قالب 20 جلسه در هر جلسه به مدت 40 دقيقه برگزار شد. به منظور پيگيري نتايج مداخله، يك ماه بعد از مداخله مقياس بهبود مهارتهاي اجتماعي توسط مربي تكميل شد. بر اساس نتايج تحليل ديداري داده ها برنامه در زمينه بهبود مهارتهاي اجتماعي، مشكلات رفتاري براي هر سه شركت كننده مؤثر بوده است. در زمينه بهبود شايستگي تحصيلي اين برنامه براي شركت كننده اول مؤثر بوده است. بر اساس يافته هاي اين پژوهش به نظر ميرسد كه ماهيت گروهي مداخله با ايجاد فرصت براي تعامل و افزايش انگيزه كودكان منجر به بهبود روابط و مهارتهاي اجتماعي ميشود. همچنين برنامه مداخله اي ديرويز ميتواند اثر مستقيم و مثبت بر مشكلات رفتاري (قلدري، رفتارهاي برون ريزي و درون ريزي شده) بر جاي بگذارد.

This study aims to evaluate the effect of group intervention treatment on the improvement of social skills, academic competence and the reduction of behavior problems in children with Autism Spectrum Disorders. The study is based on the A-B-A single-subject design. Using the purposive sampling, three students were selected. Training sessions, which were based on Derosier social skills training program, consisted of ten lessons that were held for five months in twenty 40-minute sessions. Using the Social Skills Improvement System (SSIS), during and after each 3-training session, the evaluation was carried out. In order to track the training results, the questionnaire was filled out by the trainer one month later. According to the data visual analysis results, this program succeeded to improve the social skills and behavior problems in all of the three participants. Regarding the improvement of the academic competence, this program proved to be effective only for the first participant. According to the research findings, the nature of the group interventions, which creates more opportunities for interaction and an increase in the motivation for children to relate, not only leads to social skills and relation improvement, but also has a direct and positive impact on the behavior problems( including the reduction of bullying, internalizing and externalizing symptoms). Regarding the effect of this program on academic competence, further research is needed.