تاثير آموزش خوش‌بيني به روش قصه‌گويي بر افزايش ميزان خوش‌بيني دانش‌آموزان

The Impact of Optimism Instruction by Storytelling on Increasing of Optimism in Students

مقدمه: در چند سال اخير، خوش‌بيني به عنوان يكي از مهمترين موضوعات روانشناسي مثبت از اهميت ويژه‌اي برخوردار گشته است؛ به گونه‌اي كه مي‌توان گفت كه خوش‌بيني همانند سلاحي است كه باعث سلامت‌رواني و جسماني، رضايت از زندگي، بهبود عملكرد خانوادگي، تحصيلي، شغلي و اجتماعي مي‌شود. بنابراين هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسي تأثير آموزش خوش‌بيني به روش قصه‌گويي بر افزايش ميزان خوش‌بيني دانش‌آموزان دختر سال اول مقطع متوسطه‌ي شهر همدان بود. روش: روش مطالعه نيمه آزمايشي، به صورت پيش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه‌ي آماري شامل كليه‌ي دانش‌آموزان دختر سال اول مقطع متوسطه دبيرستانهاي روزانه و دولتي شهر همدان و روش نمونه‌گيري از نوع خوشه‌اي چند مرحله‌اي بود. در چارچوب طرح آزمايشي، 48 نفر از دانش‌آموزان به صورت جايگزيني تصادفي در دو گروه 24 نفري(يك گروه آزمايش و يك گروه كنترل) قرار گرفتند. در اين پژوهش در مرحله پيش آزمون ، از پرسشنامه‌ي خوش‌بيني الري و فينچام(2000) استفاده شد و سپس طرح آزمايشي براي گروه آزمايش طي ده جلسه اجرا شد و پس از اتمام جلسات آموزشي، از هر دو گروه پس‌آزمون به عمل آمد و داده‌ها با استفاده از آزمون T براي مقايسه دو گروه مستقل تحليل شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه آموزش خوش‌بيني به روش قصه‌گويي، در افزايش خوش‌بيني دانش‌آموزان مؤثر بوده است. نتيجه‌گيري: مي‌توان گفت كه با توجه به ظرفيتها و نيازهاي ويژه‌ي كودكان و نوجوانان، لازم است كه در امر آموزش و درمان اين قشر، از روشهاي جديدي همچون قصه گويي بهره گرفته شود.

Introduction: Today, optimism as a positive psychology main topic has great importance. So, we consider optimism as a weapon that causes mental and physical health, life satisfaction, and improved family function, academic, social and career. Therefore, this study was conducted to examine the results of the impact of optimism instruction by storytelling on increasing optimism on first grade high school girl students in Hamadan. Method: An experimental method designed with control and experimental groups, undergoing pre-test and post-test used. The subjects were selected from the first grade high school girl students in Hamadan, using the multistage cluster sampling. The subjects were classified into control and experimental group, randomly selected from the comprised sample of 48 students. The research instrument was the Optimism Questionnaire. Experimental treatment was conducted on the experimental group during 10 sessions and then post-tests for experimental group were administrated on the subjects. Statistical analysis was conducted by analysis of independent samples, T- test using SPSS-16 software. Results: The results showed that optimism instruction by storytelling has significant effect on increasing optimism in the first grade high school girl students. Conclusion: It is necessary to use the new methods of therapy such as storytelling for children and adolescents' therapy and education according to their capacities and requirements.