شماره ركورد :
991852
عنوان مقاله :
بررسي مطلوبيت زيست گاه يوزپلنگ آسيايي (Acinonyx jubatus venaticus) با زيست گاه هاي طعمه خواران رقيب در پارك ملي كوير
عنوان به زبان ديگر :
Comparing the Habitat Suitability of Acinonyx jubatus venaticus with that of Predator Competitors in Kavir National Park
پديد آورندگان :
جورابلو، بهناز دانشگاه آزاد اسلامي علوم تحقيقات، تهران - دانشكده محيط زيست و انرژي , رمضاني، مهدي دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم تحقيقات، تهران - دانشكده محيط زيست و انرژي - گروه مهندسي منابع طبيعي- محيط زيست , خراساني، نعمت الله دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم تحقيقات، تهران - دانشكده محيط زيست و انرژي - گروه مهندسي منابع طبيعي- محيط زيست
تعداد صفحه :
10
از صفحه :
265
تا صفحه :
274
كليدواژه :
مطلوبيت زيست گاه , يوزپلنگ آسيايي , روش مكسنت , پارك ملي كوير
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: هدف از اين مقاله بررسي زيست گاه يوزپلنگ آسيايي با طعمه خواران رقيب اين گونه در پارك ملي است. روش بررسي: در مقاله حاضر، مطلوبيت زيست گاه يوزپلنگ آسيايي با استفاده از روش مكسنت در پارك ملي كوير طي يك دوره ده ساله مورد بررسي قرار گرفته و مدل­ سازي مي‌شود. يافته‌ها: نتايج نشان مي‌دهد كه متغير­هاي فاصله از منابع آب، پوشش سطح زمين و طعمه خوار رقيب با 27/8، 22/1، 19/50 درصد بيش ترين سهم را در مطلوبيت زيست گاه يوزپلنگ دارند. بيش ترين احتمال حضور گونه در جهت شمال، در دامنه ارتفاعي 1300- 1200 متر، در شيب­ هاي 15 تا 60 درصد و در فاصله كم تر از 10 كيلومتري از منابع آبي مي­باشد. بيش ترين احتمال حضور يوزپلنگ در مراتع متوسط ، اراضي بايرو پوشش بسيار ضعيف مي ­باشد. بحث و نتيجه‌گيري: زيست گاه كاراكال بيش از ساير طعمه­ خواران با زيست گاه يوزپلنگ هم پوشاني دارد. بر اين اساس، تغيير مراتع و احداث اراضي حاوي طعمه‌هاي يوزپلنگ در نقاطي كه مطلوبيت زيست گاه اين حيوان مناسب ارزيابي شده است، به عنوان يكي از عوامل منجر به توسعه پايدار زيستگاه اين گونه معرفي مي‌گردد.
چكيده لاتين :
Background and Objective: The purpose of this article is to compare the habitat of Asiatic cheetah with that of the predators competing this species in the National Park. Method: At the present study, the habitat suitability of Asiatic cheetah at the Kavir National Park was studied and modeled by MaxEnt in 10 years. Findings: The results show that the factors such as distance from water resources, land use and competitor predators with the scores of 27/8, 22/1, 19/50% had the highest share in suitablity of cheetah’s habitat. Maximum possibility of the existence of the species at the north is at the elevation range of 1200-1300 m, at the slope range of 15-60%, and at a distance less than 10 km from water resources. Maximum possibility of the existence of cheetah is at moderate pastures, undeveloped lands, and very poor coverage. Conclusion: The habitat of caracal has the highest overlap with the habitat of cheetah than other predators. Accordingly, change of pastures and establishing the lands containing the preys for cheetah at the zones weher are found to be a suitable habitat, can be introduced as leading contributors to the sustainable development of habitat for this species.
سال انتشار :
1396
عنوان نشريه :
علوم و تكنولوژي محيط زيست
فايل PDF :
7319801
عنوان نشريه :
علوم و تكنولوژي محيط زيست
لينک به اين مدرک :
بازگشت