اثربخشي درمان آدلري بر علايم باليني و رضايت از زندگي افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگير

The effectiveness of Adlerian therapy on the clinical symptoms and the life satisfaction of generalized anxiety disordered students

مقدمه: اختلال اضطراب فراگير، يكي از شايع­ترين اختلالات اضطرابي در مراكز باليني و همچنين جمعيت دانشجويي است كه غالبا مزمن است. هدف پژوهش حاضر بررسي درمان آدلري بر علايم باليني و رضايت از زندگي دانشجويان مبتلا به اضطراب فراگير بود. روش: طرح پژوهش حاضر از نوع نيمه آزمايشي و نمونه آماري شامل كليه دانشجويان شهر نيشابور بود. نمونه­اي آماري شامل 30 دانشجوي مبتلا به اضطراب فراگير از بين دانشجويان ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﮐﻨﻨﺪه به مركز مشاوره دانشگاه­هاي آزاد و پيام­نور نيشابور بر اساس پرسشنامه نگراني پن(PSWQ) و مصاحبه باليني انتخاب شدند و به شيوه تصادفي 15 نفر در گروه آزمايش و 15 نفر در گروه كنترل قرار گرفتند و سپس در 10 جلسه 90 دقيقه اي درمان آدلري شركت كردند. پرسشنامه هاي رضايت از زندگي داينر و اضطراب حالت-صفت اﺳﭙﯿﻠﺒﺮﮔﺮ به عنوان پيش ­آزمون و پس ­آزمون ارائه شد. داده­ها با استفاده از تحليل كوواريانس چند متغييره مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته­ ها: نتايج حاصل از پژوهش نشان داد كه درمان به شيوه آدلري توانسته ميانگين نمرات اضطراب حالتي و صفتي گروه آزمايش را در مقايسه با گروه گواه، كاهش دهد ولي در متغير رضايت از زندگي تفاوتي وجود نداشت. نتيجه­ گيري: مي­توان از درمان آدلري به عنوان يك مداخله اثربخش در كاهش شدت علايم باليني اضطراب فراگير استفاده كرد. استفاده از اين مداخله براي كاهش علايم اختلال اضطراب فراگير به بالينگران توصيه مي­شود.

Introduction: Generalized anxiety disorder (GAD) is the most prevalent anxiety disorder in clinical centers and students population that is frequently observed in its chronic form. The main aim of the present study was to explore the Adlerian Therapy effectiveness on the clinical symptoms and the life satisfaction of the generalized anxiety disordered students. Method: Using a semi experimental design a sample of 30 students of Neyshabur city, suffering from GAD were selected among students admitted to the counseling center of Azad University and Payam-e-Noor University of Neyshabur based on the Penn State Worry Questionnaire (PSWQ) and clinical interviews. Students then were randomly divided into two 15-member experimental and control groups and undergon ten 90-minutes Adlerian therapy sessions. The students were presented with the Diener's Life Satisfaction Questionnaire and Spielberger's State-Trait anxiety Inventory in the pretest and posttest, stages and the collected data were analyzed using covariance analysis. Results: The results of the study showed that Adlerian therapy could reduce the mean score of the state and trait anxiety in the experimental group compared to the control group, no difference was found for the life satisfaction variable. Conclusion: Adlerian therapy can be effective intervention in reducing the severity of clinical symptoms of generalized anxiety disorder. Application of this intervention is recommended to clinicians for reducing GAD symptoms in students.