اثربخشي واقعيت درماني بر بهزيستي هيجاني ، رواني و اجتماعي مردان سالمند مقيم آسايشگاه

Effectiveness of Reality Therapy on Emotional, Psychological and Social Well-being of Elderly Men Residing in Nursing Homes

يكي از حوزه ­هاي مهم سلامت سالمندان بعد رواني آن است كه نيازمند توجه خاص به ويژه پيشگيري از اختلالاتي نظير افسردگي، اضطراب و احساس يأس و نااميدي در آنان و لزوم توجه به بهزيستي آنها است. بنابراين پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي واقعيت ­درماني در بهزيستي سالمندان انجام گرفت. پژوهش حاضر ­از نوع نيمه ­آزمايشي با طرح پيش ­آزمون-پس ­آزمون همراه با ­گروه كنترل بود. جامعه ­ي آماري پژوهش شامل كليه­ ي سالمندان مرد ساكن در مركز ماندگاران شهر اردبيل بود. ابتدا پرسش‌نامه­ بهزيستي ­هيجاني، رواني­ و اجتماعي كي­يز و ماگيارمو توسط كليه ­ي سالمندان تكميل گرديد و از بين سالمنداني كه نمره­ي برابر با يا بالاتر از نقطه ­ي برش در پرسش‌نامه كسب كرده بودند 30 نفر به طور تصادفي انتخاب و در دو گروه آزمايش ­(15نفر) و كنترل ­(15 نفر) جايگزين گرديدند. سپس برنامه­ ي واقعيت درماني، طي هشت­ جلسه ­ي 90 دقيقه ­اي براي گروه آزمايش اجرا گرديد و گروه كنترل طي اين مدت هيچ مداخله اي دريافت نكرد. پس از پايان برنامه­ ي ­مداخله ­اي، پرسش‌نامه مجدداً براي هر دو گروه به عنوان پس ­آزمون اجرا گرديد. داده­ها با استفاده از آزمون آماري كوواريانس مورد تحليل و بررسي قرار گرفتند. نتايج نشان دادند كه واقعيت درماني موجب افزايش بهزيستي هيجاني، رواني و اجتماعي سالمندان شده است. در نتيجه لزوم كاربست درمان­هاي متمركز بر مشكلات خلقي و عاطفي سالمندان به ويژه افزايش بهزيستي آنان ضروري مي‌باشد.

One of important areas of elderly people’s health is its psychological dimension that needs a certain attention especially preventing some disorders such as depression, anxiety and feeling frustration and disappointment in them and necessity of paying attention to their well-being. Therefore, this research was carried out to evaluate effectiveness of reality therapy in well-being of elderly people. The research was quasi-experimental with pre-test and post-test design with control group. The statistical population of the research included all male elderly people residing in Mandegaran Center in Ardabil. First, Keys and Maghremo's emotional, psychological and social well-being questionnaire (2003) was completed by all elderly people and among those who had obtained a score equal to or higher than cut-off point in the questionnaire, 30 people were randomly selected and replaced in two experiment (15 people) and control (15 people) groups. Then, reality therapy program was implemented during eight 90-minute sessions for the experiment group and the control group received no intermediation during the time. After ending the intermediation program, the questionnaire was re-implemented for the both groups as post-test. Data was analyzed and evaluated through covariance statistical test. Results showed that reality therapy has led to increase in emotional, psychological and social well-being of elderly people. As a result, necessity of using focused therapies on temperamental and emotional problems especially increase in their well-beinf.