سهم اميد و انتظار درمان در احساس بهبود مراجعان

The Contribution of Hope and Expectancy of Treatment on Clients’ Improvement Feeling

هدف اين پژوهش تعيين سهم اميد و انتظار درمان در احساس بهبود مراجعان بود. براي اين منظور در پژوهشي توصيفي از نوع همبستگي، از بين مراجعه كنندگان به مراكز خدمات مشاوره و روانشناسي شهر تهران، 160 نفر را، كه حداقل دو جلسه از روان‌درماني آن‌ها گذشته بود، به صورت نمونه‌برداري هدفمند انتخاب و با استفاده از پرسشنامة واحدهاي ذهني اميد و انتظار درمان و احساس بهبود ارزيابي كرديم. نتايج تحليل رگرسيون چندمتغيري نشان داد كه اميد و انتظار درمان 93/5 درصد واريانس احساس بهبود، 3/87 درصد واريانس آشفتگي نشانه، 93/1 درصد واريانس روابط بين فردي و 90/9 درصد واريانس كنشوري نقش اجتماعي را تبيين ميكند. يافته هاي اين پژوهش نشان مي‌دهد كه اميد و انتظار درمان سهم معنادار در احساس بهبودي مراجعان دارد.

The aim of this study was to determine the contribution of hope and expectancy of treatment on clients’ improvement feeling. For this purpose, in a descriptive study, 160 clients who had completed at least two sessions of psychotherapy were selected by purposive sampling method from psychotherapy and counseling centers in Tehran. They were then tested by Subjective Units of Hope and Expectancy of Treatment and Improvement Questionnaire. The results of multivariate regression analysis showed that hope and expectancy explained 93.5, 87.3, 93.1, and 90.9 percent of the variance respectively in improvement feeling, symptom distress, interpersonal relationships and social-role functioning. This study confirmed the significant contribution of hope and expectancy of treatment on clients’ improvement feeling