عنوان مقاله :
تاثير منتورينگ تلفيقي مبتني بر دار بست زني دانش راهبردي بر ميزان يادگيري و يادداري
عنوان به زبان ديگر :
The Effect of Blended Mentoring Based on Strategic Knowledge Scaffolding on Learning and Retention
پديد آورندگان :
اعتمادفر، ايرج دانشگاه علامه طباطبائي , زارعي زواركي، اسماعيل دانشگاه علامه طباطبائي , عباس پور، عباس دانشگاه علامه طباطبائي
كليدواژه :
منتورينگ , منتورينگ تلفيقي , شاگردي شناختي , منتورينگ الكترونيكي , دانش راهبردي
چكيده فارسي :
پژوهش حاضر با هدف بررسي ميزان تأثير منتورينگ تلفيقي به عنوان يك راهبرد آموزش و توسعه بر ميزان يادگيري و يادداري مديران مياني شركت ايران خودرو ديزل انجام شد. اين پژوهش به صورت آزمايشي با طرح پيش آزمون - پس آزمون با گروه كنترل انجام شد. بدين منظور 40 نفر به عنوان مدير مياني از بين رؤساي كل شركت به عنوان آزمودنيهاي پژوهش انتخاب شدند و به طور تصادفي در دو گروه 20 نفره در قالب گروه آزمايش و گروه كنترل قرار گرفتند. پيش از مداخله آزمايشي، گروههاي آزمايش و كنترل توسط پيش آزمون كه برگردان بومي سازي شده از آزمون حل مسئله موسسه مكنزي ميباشد، مورد ارزيابي قرار گرفتند. گروه آزمايش به مدت 5 ماه در برنامه منتورينگ تلفيقي شركت كردند در حالي كه گروه كنترل در يك دوره آموزشي حضوري مرسوم با محتواي مشابه آنچه كه در برنامه منتورينگ در حال پيگيري بود، شركت كردند. در پايان گروههاي آزمايش و كنترل در پس آزمون شركت كردند و بعد از 2 ماه در همان آزمون جهت اندازه گيري ميزان يادداري شركت نمودند. دادهها با استفاده از تحليل كوواريانس چند متغيري(منكووا) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج اين پژوهش نشان داد كه منتورينگ تلفيقي در ميزان يادگيري يادداري با (0/05>p) تأثير معناداري داشته است. نتايج اين مطالعه نشان داد كه در زمينه توسعه شايستگي هاي مديران كه مستلزم يادگيري در سطوح بالاست، منتورينگ تلفيقي در مقايسه با آموزش هاي مرسوم ضمن خدمت، بر يادگيري و يادداري بيشتري منجر ميشود.
چكيده لاتين :
The present research aims to study the effect of blended mentoring, as a learning and development strategy, on learning and retention of middle managers of Iran Khodro Diesel Company. This was an experimental research with pretest-posttest control groups. 40 subjects were selected from among all middle managers of the company, and randomly divided into experimental and control groups each comprising of 20 people. Before the intervention, the experimental and control groups were evaluated by the pretest that was a localized version of the Mackenzie Institute Problem Solving Test. The experimental group participated in the blended mentoring program for 5 months; whereas, the control group was engaged with a conventional face-to-face course, the content of which was similar to that of the mentoring program. At the end, both groups participated in post-test, and after 2 months, the same test was applied to them to measure the extent of retention. The data was analyzed using multivariate covariance (ANCOVA). The results showed that blended mentoring had significant effect on learning and retention rate
عنوان نشريه :
روانشناسي تربيتي - دانشگاه علامه طباطبايي
عنوان نشريه :
روانشناسي تربيتي - دانشگاه علامه طباطبايي