تعيين اثر بخشي حالات مختلف سامانه تهويه بر كاهش ميزان مواجهه شغلي كاركنان درماني با بيوآئروسل ها

Assessment of the effectiveness of ventilation types for reducing occupational exposure to bioaerosols in health care staffs

زمينه و هدف: هواي بيمارستان­ ها داراي دامنه­ ي وسيعي از ميكروارگانيسم ­هاي بيماري ­زا است كه بر سلامت كاركنان درماني تاثير دارد. مطالعه­ ي حاضر با هدف تعيين اثر بخشي شرايط مختلف سامانه تهويه­­ بر ميزان مواجه ه­ي كاركنان درماني با بيوآئروسل­ هاي هوابرد در اتاق ايزوله، با در نظر گرفتن محل استقرار تخت بيمار انجام يافت. روش بررسي: ضمن اعمال 5 شرايط مختلف تهويه كه در هر حالت چهار ظرفيت مختلف به يك اتاق ايزوله­ ي يك تخته بيمارستاني كه در آن يك بيمار مسلول بستري شده بود، 2 چيدمان براي تخت (حالت اول گوشه­ ي اتاق و حالت دوم وسط اتاق) و دو نحوه­ ي استقرار كاركنان درماني (حالت اول كنار تخت و بالاي سر بيمار و حالت دوم پايين تخت بيمار) از هواي اتاق نمونه ­برداري فردي به عمل آمد. جهت نمونه ­برداري فردي از روش فيلتراسيون توصيه شده توسط كنفرانس دولتي بهداشت صنعتي آمريكا استفاده شد. نتايج: بيشترين مواجهه ­ي شغلي با بيوآئروسل­ ها در زماني كه سيستم تهويه خاموش بود مشاهده گرديد و بكارگيري حالات مختلف تهويه سبب كاهش معني­ دار (0/001>Pvalue) مواجهه­ ي فردي با بيوآئروسل­ ها گرديد. بهترين ظرفيت تهويه مربوط به 12 بار تعويض هوا در ساعت بود. نتايج تحليل آماري اختلاف معني­ داري را بين تراكم آلاينده و محل استقرار كاركنان در موقعيت 1 و 2 و مكان استقرار تخت بيمار 1 و 2 نشان نداد (0/05

Background & Objectives: Hospital indoor air contains a wide range of airborne pathogenic bioaerosols which have a significant impact on health care staff’ health and welfare. The aim of this study was to assess the effects of ventilation system types on personal exposure of the health care staffs to airborne bioaerosols in the isolation room of a hospital considering the patient bed arrangements and the standing locations of the health care staff. Methods: For personal sampling, the ACGIH recommended method (filtrationmethod) was used. Personal exposures were measured for 5 given types of ventilation system, 2 patient bed arrangements (at a corner and in the middle of room), and 2 different standing locations for the health care staff (standing close to the patient’s bed, and down side section of the bed). Post hoc Dunnett's test was used to analyzethe relationships between the variables. Results: The highest exposure to airborne bioaerosols was observed when the ventilation system was switched off. There were significant decreases in the concentration of bioaerosols after using all types of ventilation systems (Pvalue<0.001). The ventilation capacities of12 air changes per hour showed the best results.No significant differences were found between the concentrations of bioaerosols and the patient bed arrangementsas well as the standing locations of the health care staff toward the ventilation systems (Pvalue>0.05). Conclusion: The most effective ventilation system for decreasing health care staff’ exposures in the isolation room was associated with supplying of air froma circular grill located on the northern wall and exhausting it through a linear slot located on the southern wall (type 1) with the ventilation rate of12 air changes per hour.