هوش سازماني ، عامل رشد سازمان يادگيرنده

Organizational Intelligence, a Factor for Learning Organization Growth

پژوهش حاضر باهدف مطالعه نقش هوش سازماني براي پيش بردن دانشگاه صنعت آب و برق شهيد عباسپور تهران، به‌سوي ويژگي‌هاي يك سازمان يادگيرنده انجام شد. اين جستار توصيفي ازنظر هدف كاربردي و از نوع همبستگي است. جامعه آماري پژوهش شامل تمامي كاركنان دانشگاه شهيد عباسپور بالغ‌بر 180 نفر در سال تحصيلي 93-92 حجم نمونه طبقه‌اي نسبتي، 123 نفر بوده است. از دو پرسشنامه سازمان يادگيرنده مارسيك و واتكينز و پرسشنامه هوش سازماني كارل آلبرخت، با ضريب آلفاي كرونباخ به ترتيب 0/944 و 0/949 استفاده گرديد. نتايج پژوهش نشان داد كه بين ميزان هوش سازماني و ويژگي‌هاي سازمان يادگيرنده رابطه‌ي مثبت و معنادار 0/57 وجود دارد. همچنين بر اساس آزمون رگرسيون خطي چندگانه مشخص گرديد از بين هفت مؤلفه هوش سازماني، تنها دو متغير سرنوشت مشترك و فشار عملكرد، قادر به‌پيش بيني متغير سازمان يادگيرنده مي‌باشند.

The aim of this paper was to study the relationship between organizational intelligence and learning organization in Abbaspour Electricity and Water University. This descriptive study was an applied and correlational research. The population included all 180 staff members of the university in academic year 92-93. The stratified sample embraced 123 persons. Marsik and Watkins' Learning Organization Questionnaire and Karl Albrecht's Organizational Intelligence Questionnaire were administered for data collection with Cronbach Alphas being 0.944 and 0.949 respectively. The results revealed a positive and significant correlation of 0.57 between organizational intelligence and learning organization. Based on multiple linear regression, only two out of seven components of organizational intelligence, shared fate and performance pressure could predict the learning organization variable.