رابطه ميزان استفاده از شبكه هاي اجتماعي مجازي با احساس تنهايي و خيانت زناشويي در دانشجويان

The relationship between the rate of using virtual social networks with loneliness and marital infidelity in students

هدف پژوهش حاضر رابطه ميزان استفاده از شبكه هاي اجتماعي مجازي با احساس تنهايي و خيانت زناشويي در دانشجويان است. روش تحقيق توصيفي-همبستگي مي باشد. جامعه آماري در اين پژوهش شامل كليه دانشجويان متأهل دانشگاه پيام نور كرمان مي باشد كه تعداد 100 نفر از آن ها از طريق جدول مورگان و به روش نمونه گيري تصادفي ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه گيري در اين پژوهش پرسشنامه احساس تنهايي آشر، هايمل و رنشاو(1984) و خيانت زناشويي مرامي و خادمي(1392) مي باشد. تجزيه و تحليل داده ها به روش ضريب همبستگي پيرسون صورت گرفت. نتايج نشان داد بين ميزان استفاده از شبكه هاي اجتماعي مجازي با احساس تنهايي در دانشجويان رابطه معني داري وجود ندارد (0/01P).

The main purpose of the present study is The relationship between the rate of using virtual social networks with loneliness and marital infidelity in students. The research method is descriptive-correlation. The statistical population is the statistical population of this study includes all married students of Payam Noor University of Kerman that 100 of them were selected through Morgan table and simple random sampling method. The instrument of measurement in this research is Asher, Hymel &Renshaw Loneliness and and marital infidelity Marami and Khademi (1392) questionnaire. Data were analyzed by Pearson correlation coefficient.The results showed that There is no relation between the rate of use of virtual social networks with loneliness in students (P>0.01). There is no relation between the rate of using virtual social networks with emotional and social loneliness in students (P>0.05). There is a relationship between the rate of using virtual social networks with marital infidelity in students