بررسي ارتباط بين متغيرهاي دموگرافيك، بهره وري و فرسودگي شغلي در پرسنل يكي از بيمارستان هاي شهر ايلام

The relationship between demographic variables, productivity, and job burnout among the personnel of a hospital in Ilam, Iran

زمينه­ و­ هدف: فرسودگي شغلي يكي از علل­ كاهش ­عملكرد­ و بهره ­وري شغلي است. اين سندرم در مشاغلي­ كه در برخورد مستقيم با­ مردم هستند بيشتر از ساير حرفه­ ها ممكن است مشاهده­ شود. اين پژوهش به ­منظور بررسي ارتباط بين متغيرهاي دموگرافيك، بهره­ وري و فرسودگي شغلي در كاركنان يك بيمارستان انجام گرفته ­است. روش­ بررسي: در اين ­مطالعه توصيفي -­ تحليلي تمامي كاركنان بيمارستان مورد نظر كه تعداد آنها 100 نفر بود، مورد مطالعه قرار گرفتند. اين افراد­ توسط فرم اطلاعات دموگرافيك، پرسشنامه بهره ­وري­­ و فرسودگي شغلي ماسلاچ (MBI) مورد ارزيابي قرار گرفتند. تجزيه ­و تحليل داده ها با استفاده از آزمون هاي آماري توصيفي و استنباطي انجام شد. يافته ها: آزمون همبستگي نشان داد بين ميزان فراواني مقياس خستگي عاطفي و كاهش عملكرد فردي (از مقياس هاي فرسودگي) با بهره­ وري ارتباط معنادار وجود­ دارد. فرسودگي ­شغلي ­در مقياس خستگي عاطفي، افراد 41 تا 50 ساله و در مقياس كاهش عملكرد،­ افراد 20 تا 30 ساله بالاترين نمره را داشتند. بين نمره مقياس مسخ شخصيت و بهره ­وري افراد برحسب تحصيلات تفاوت معنادار يافت شد، بطوري كه افراد با تحصيلات ليسانس بالاترين نمره مسخ شخصيت و افراد با تحصيلات فوق ليسانس و بالاتر بيشترين بهره وري را داشتند. پاسخگوياني كه ساعات كار روزانه شان كمتر از 8 ساعت بود بهره وري شان به گونه معناداري بالاتر بود. در مقياس مسخ شخصيت، پرستاران نمره بالاتري ­داشتند و همچنين بهره­ وري افرادي­كه شغلشان بيهوشي بود به گونه معناداري بالاتر از ساير گروه­ هاي شغلي بوده است. نتيجه­ گيري: پيشنهاد مي­ گردد با توجه به ­وجود سطوح مختلف فرسودگي شغلي و اثرات مخرب آن بر سلامت كاركنان، كاهش بهره­ وري و كيفيت مراقبت از بيماران، ضمن انجام تحقيقات بيشتر در زمينه روشن­ شدن علل، بخصوص عوامل سازماني، با اتخاذ روش هاي تعديل كننده و پيشگيري به كاهش اين پديده اقدام شود.

Background & Objectives: Job burnout can reduce job performance and productivity. It is more common in workers who deal directly with people. This study was conducted to investigate the relationships between demographic variables, productivity, and job burnout in the personnel of a hospital. Methods: In this descriptive-analytical study, all 100 employees of a hospital in Ilam (Iran) were evaluated using a demographic questionnaire, the Maslach Burnout Inventory (MBI), and a productivity questionnaire were studied. Data analysis was performed using descriptive and inferential statistical tests. Results: Correlation analysis showed productivity to be significantly correlated with the frequency of emotional exhaustion and professional efficacy (two scales of the MBI). The highest scores in the emotional exhaustion and decreased professional efficacy scales of the MBI were observed in 41-50- and 20-30-year-old individuals, respectively. Education level had significant relations with depersonalization (a scale of the MBI) and productivity, i.e. while subjects with a Bachelor's degree had the highest depersonalization scores, the highest productivity scores belonged to individuals with postgraduate degrees. Furthermore, respondents who worked less than eight hours a day had significantly higher productivity. In addition, nurses and anesthesia personnel had the highest scores of depersonalization and productivity, respectively. Conclusion: Our findings indicated different levels of job burnout among the participants. Considering the adverse effects of job burnout on the health and productivity of the personnel and the quality of patient care, further research is required to identify the factors, especially organizational factors, leading to this phenomenon. Appropriate moderating and preventive measures can then be taken to minimize the incidence of job burnout.