مدل شناختي اضطراب در بيماران مبتلا به سرطان : نقش متغيرهاي شناختي و فراشناختي

Cognitive model of anxiety in cancer patients: the role of cognitive and metacognitive components

مقدمه: پژوهش حاضر به منظور بررسي مدل شناختي اضطراب بر اساس مدل دوگاس، در بيماران مبتلا به سرطان انجام شد. در اين مدل متغيرهاي شناختي عدم تحمل ابهام، باورهاي مثبت در مورد نگراني، اجتناب شناختي، جهت‌گيري منفي به مشكل و اثرات مستقيم و غيرمستقيم آن‌ها بر نگراني و اضطراب، در قالب مدل اندازه‌گيري و ساختاري مورد بررسي قرار گرفت. روش: سيصد نفر از مبتلايان به بيماري سرطان به‌صورت دردسترس در يك بيمارستان و كلينيك شيمي-درماني در اصفهان انتخاب شدند. داده‌هاي پژوهش با استفاده از روش مدل معادلات ساختاري مورد بررسي قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج پژوهش نشان داد كه اين مدل در بيماران مبتلا به سرطان از برازش مناسبي برخوردار است و روابط بين متغيرهاي ميانجي با متغيرهاي برون‌زا و درون‌زا معنادار بوده و واريانس معناداري از نگراني و اضطراب توسط متغيرهاي مورد بررسي مدل در اين گروه از بيماران تبيين شده است. نتيجه‌گيري: بررسي مدل پيشنهادي در اين پژوهش نشان داد كه داده‌هاي به‌دست آمده از شركت‌كنندگان مبتلا به بيماري سرطان با مدل دوگاس (2004) برازش خوبي دارد.

Introduction: The purpose of present study was investigating cognitive model of anxiety according to Dugas’s model about anxiety cognitive components in cancer patients. In this model cognitive variables such as intolerance of uncertainty, positive beliefs about worry, cognitive avoidance, negative problem orientation and their direct and indirect effects on worry and anxiety as structural and measurement were investigated. Method: Three hundred of cancer patients was selected from a hospital and chemotherapy clinic in Isfahan city. They were evaluated with intolerance of uncertainty scale, metacognitive questionnaire (positive beliefs about worry subscale), cognitive avoidance scale, negative problem orientation questionnaire, Pen State worry questionnaire and state- trait anxiety inventory. Data of research examined through structural equation modeling. Results: The results show that this model had good fit for cancer patients and relations between mediator variables, Endo and Exo variables are significant. Conclusion: significant variance of worry and anxiety are explained by this model in cancer patients.