بررسي ارتباط سطح استرين حرارتي و ميزان دهيدراسيون در كارگران كارخانه قند

The Relationship between Heat Strain and Hydration Status among Workers in a Sugar Factory

مقدمه: هنگام انجام فعاليت فيزيكي در محيط هاي گرم، تعريق همراه تبخير مهم ترين پاسخ فيزيولوژيك بدن، افزايش مي يابد كه مي تواند منجر به دهيدراسيون شود. كمبود آب مي تواند در دراز مدت اثرات نامطلوبي بر اندام هاي حياتي بدن بگذارد. هدف از اين مطالعه تعيين استرس گرمايي و بررسي وضعيت دهيدراسيون در كارگران شاغل در محيط هاي گرم بود. روش بررسي: اين مطالعه توصيفي تحليلي روي 90 نفر از كاركنان شاغل در كارخانه قند كه در مواجهه با گرما بودند بصورت تصادفي انتخاب شدند. ضربان قلب و دماي دهاني با استفاده از ضربان سنج قلب و دماسنج دهاني سنجيده شد، شاخص WBGT و پرسشنامه HSSI تكميل، وضعيت دهيدراسيون توسط رفلكتومتر سنجيده شد. داده ها با استفاده از آزمون هاي آمارtest t-و paired t-test و chi-square توسط نرم افزار SPSS نسخه 20 مورد تحليل قرار گرفت. يافته ها: ميزان تنش گرمايي شاغلين بر مبناي شاخص WBGT، در 44/5 موارد از حد مجاز توصيه شده (27/5) بالاتر شد، بر اساس حدود توصيه شده دهيدراسيون، 8/5 درصد افراد درجاتي از كم آبي و حدود 63/4 درصد آنها كاملا دچار دهيدراسيون و 28 درصد افراد از كل افراد دچار دهيدراسيون شديد هستند. ميانگين وزن مخصوص ادرار با رفلكتومتر 0/043±1/025 بود. بين دماي زيرزباني، ضربان قلب با وزن مخصوص ادرار، شاخص تنش گرمايي و استرين گرمايي رابطه معني دار وجود دارد(0/05>P). نتيجه گيري: درصد بالايي از جمعيت مورد مطالعه درجاتي از دهيدراسيون را داشتند كه بر اساس اين نتايج نگران كننده مي باشد. برنامه ريزي در جهت آموزش و تعيين رژيم مصرف مايعات جايگزين ضروري مي باشد.

Introduction: During physical activity in hot environments, sweating with evaporation as an important physiological response of the body increases and could lead to dehydration. Long-term water shortages could adversely affect vital organs. The aim of this study was to determine heat stress and dehydration status of workers in hot workplaces. Methods: This cross sectional study was done on 90 workers of a sugar factory, which were exposed to heat. Heart rate and oral temperature were respectively measured using a heart rate meter and an oral thermometer. The WBGT index was recorded and the HSSI questionnaire was completed simultaneously, and in order to assess dehydration level a refractometer was used. Data obtained from this study were analyzed by comparing means, t test, and paired t test tests by the SPSS 20 software. Results: Heat stress exceeded the national and international recommended limits based on the WBGT index in 44% of cases of workstations. According to this study, 8.5% of the population had some degree of dehydration. Furthermore, 63.4% were significantly dehydrated (urine SG > 1.020) and 28% were severely dehydrated (urine SG > 1.030) and the mean specific gravity was 1.025 ± 0.043. The correlations between heat strains, urine density, and heat stress including oral temperature and heart rate were significant (P < 0.05). Conclusions: A high percentage of the study population had some degree of dehydration based on the results. It seems that planning in order to control heat stresses by replacement of drinking is necessary.