ارائه ابعاد حوادث شغلي براساس وابستگي گروه هاي ريسك و آسيب (مطالعه موردي طي سالهاي 1384 تا 1393)

Presenting the Dimensions of Occupational Accidents Based on Risk-Injury Affinity Groups: A Case Study from 2005 to 2014

زمينه و هدف: روش تحليل تناظر به عنوان مناسب‌ترين روش براي بهينه سازي توابع ماتريس مي باشد كه با استفاده از اين روش ماتريس ريسك - آسيب مورد تجزيه و تحليل قرار مي گيرد. اين روش موجب كاهش اطلاعات موجود در جدول ريسك-آسيب و تعيين ميزان همبستگي بين متغيرها در ماتريس مي شود. هدف اين مطالعه ارائه ابعاد حوادث و مخاطرات شغلي براساس وابستگي گروه هاي ريسك - آسيب مي باشد، كه با استفاده از آن مي توان حوادث شغلي را مديريت كرد. روش: در اين مطالعه گزارش هاي حوادث شغلي ثبت شده در سازمان تامين اجتماعي در يك دوره زماني ده ساله از ابتداي سال 1384 تا پايان سال 1393 (300,222 حادثه) جمع آوري شده و نوع ريسك و آسيب مربوط به هر يك از حوادث براساس معيارهاي سازمان بين المللي كار مشخص ‌شده و در يك ماتريس ريسك - آسيب ( 18AWT IMAGE18) طبقه بندي گرديد. با استفاده از تحليل تناظر ابعاد به صورت جداگانه شناسايي مي گردند، ابعاد مربوطه بيشترين وابستگي بين ريسك‌ها و آسيب‌ها را نشان مي دهند كه باعث تسهيل تصميم گيري در مرحله ارزيابي ريسك در شركت هاي تحت پوشش سازمان تامين اجتماعي مي گردند. يافته ها: معيار هير پيشنهاد مي كند ابعادي با اينرسي بالاتر از 0/2 براي مطالعه و تفسير نتايج مناسب مي باشند، بر اين اساس در اين مطالعه از ميان ابعاد بدست آمده ابعادي با اينرسي (مقدار ويژه) بالاتر از 0/2 شامل بعد1، بعد2 و بعد 3 را در نظر مي گيريم و ميزان همبستگي بين متغيرها بر اساس مقدار تكين (فاصله متغيرها از مركز ثقل) بدست مي آيد (مقدار تكين بعد 1: 0/750، مقدار تكين بعد 2: 0/647 و مقدار تكين بعد 3: 0/521). نتيجه گيري: ابعاد بدست آمده باعث ايجاد فرصت هاي جديد در جهت توسعه برنامه هاي كاربردي به منظور تحليل، تفسير و مديريت خودكار حوادث شغلي در راستاي به حداقل رساندن عدم قطعيت و افزايش عينيت كه با روش هاي فعلي قابل دست يابي نيست، مي گردد. در اين مطالعه ثابت شده است كه اين سه بعد بدست آمده، خلاصه اي از حوادث شغلي را نمايش مي دهند.

Introduction: The correspondence analysis method is the best method to optimize matrix functions by which the risk-injury matrix was analyzed. This method can reduce the information contained in the risk-injury table and can also determine the correlation between the variables in the matrix. The aim of this study was to present the dimensions of accidents and occupational hazards based on the risk-injury affinity groups, and to manage the occupational accidents using these dimensions. Methods: In this study, the reports of occupational accidents registered in the Social Security Organization in a period of ten years from the beginning of 2005 until the end of 2014 (222,300 incidents) were collected and the type of the risk and injury related to any accident was identified based on the criteria of the International Labour Organization and classified in a risk-injury matrix (18 × 18). Using the correspondence analysis, the dimensions were identified individually; these dimensions show the most correlation between risks and injuries, which can facilitate decision-making in the risk assessment process in companies covered by the Social Security Organization. Results: Hair's criterion recommends that dimensions with inertia higher than 0.2 are suitable for the study and interpretation of the results. So, in this study, among the obtained dimensions, the dimensions with the inertia (an eigen value) greater than 0.2 including dimension 1, dimension 2, and dimension 3 were considered and the correlation between the variables was obtained based on a singular value (variable distance from the centeroid). In this study, a singular value of dimension1 was 0.750, a singular value of dimension 2 was 0.647, and a singular value of dimension 3 was 0.521. Conclusions: The dimensions obtained create new opportunities for the development of applications to analyze, interpret and automatic management of occupational accidents to minimize uncertainty and increase the objectivity that is not achievable with the current methods. The findings of the present study confirm that these three dimensions indicate the summary of occupational injuries.