پديد آورندگان :
برقي ايراني، زيبا دانشگاه پيام نور تهران , رجبي، مسلم دانشگاه زاهدان , ناظمي، محسن دانشگاه آزاد اسلامي بيرجند , بگيان كوله‌مرز، محمدجواد دانشگاه رازي كرمانشاه
كليدواژه :
سبك زندگي , سرمايه روانشناختي , سالمندان , ديابت نوع دو
چكيده فارسي :
مقدمه: شناسايي عوامل مرتبط با بهزيستي رواني سالمندان، يكي از موضوعات مورد علاقه حوزه روانشناسي سالمندي است. هدف اين پژوهش، بررسي نقش سبك زندگي، سرمايه روانشناختي و رفتارهاي خودمراقبتي در پيش بيني بهزيستي ذهني سالمندان مبتلا به بيماري ديابت نوع 2 بود. روش: روش اين پژوهش توصيفي و از نوع همبستگي است. در اين مطالعه 350 سالمند به روش نمونهگيري تصادفي و به صورت خوشهاي از مناطق مختلف شهري جهت شركت در پژوهش انتخاب شدند براي جمعآوري اطلاعات ازپرسشنامههاي مقياس اصلي آدلري براي موفقيت بين فردي (نسخه بزرگسالان) كرن و همكاران (1933)، سرمايه روانشناختي مكگي (2011)، رفتارهاي خودمراقبتي ديابت توبرت و همكاران (2000) و بهزيستي ذهني كي يز و مارگاميو (2003) استفاده شد. اطلاعات جمع آوري شده با استفاده از نرم افزار Spss21 و آزمونهاي آماري ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چند متغيري به شيوه گام به گام مورد تحليل قرار گرفت. يافته ها: رابطه سبك زندگي با هر يك از مؤلفه هاي بهزيستي اجتماعي (0/412=r)، هيجاني (0/427=r)، روانشناختي (0/461=r) و بهزيستي ذهني (0/403=r) مثبت و معنيدار است (0/001≥P)، رابطه متغيرهاي سرمايه روانشناختي با بهزيستي ذهني (0/410=r) مثبت و معني دار است. همچنين بين خودمراقبتي و بهزيستي ذهني (0/497=r) ارتباط مثبت و معني داري وجود دارد (0/001≥P). نتايج رگرسيون چندمتغيري نشان داد كه 78 درصد از واريانس بهزيستي ذهني سالمندان توسط تعلق- علاقه اجتماعي، مسئوليت پذيري، ملايمت، خودكارآمدي، تابآوري، خوش بيني، اميدواري وخودمراقبتي تببين ميشود. نتيجه گيري: نتايج اين تحقيق تلويحات مهمي در خصوص اهميت سبك زندگي، سرمايه روانشناختي و رفتارهاي خودمراقبتي در حفظ بهزيستي هيجاني، روانشناختي و اجتماعي سالمندان داشت.
چكيده لاتين :
Introduction: Identifying factors associated with psychological well-being of the elderly, is one of the topics of interest to aging psychology. The aim of this study was to investigate the role of lifestyle, psychological capital and self-care behaviors in predicting mental well-being in elderly peoples with type 2 diabetes. Method: This research is descriptive and correlational. In this study, 350 in Kermanshah were selected from various parts of the city using randomized sampling and clustering method to participate in the study. To collect information, the Basic Adlerian Scales for Interpersonal Success-Adult Form Kern and etal (1933), psychological capital Mac Gee (2011), Summary Of Diabetes Self – Care Activities (SDSCA) Tobert and etal (2000) and Adult Subjective well-being questionnaire Keyes & Magyar-Moe (2003) were used. The collected information was analyzed using software Spss21 and statistical tests such as Pearson correlation coefficient and stepwise multivariate regression. Results: The bivariate relationship of life style with any component of social (r=0.412), emotional (r=0.427) psychological well-being (r=0.461), and mental well-being (r=0.403), is positive and significant (P ≤ 0.001) the relationship between psychological capital and mental well-being (r=0.410) is significant and positive (P ≤ 0.001), there is also a significant and positive relationship between self-care (r=0.497), and mental well-being (P ≤ 0.001). The results of multivariate regression showed that 78 percent of the variance in mental well-being of the elderly people is explained by social interest-belonging, responsibility, gentleness, self-efficacy, toleration, optimism, hope and self-care. Conclusion: The results of this study have important implications about the importance of lifestyle, psychological capital and self-care behaviors in maintaining emotional, social and psychological well-being of elderly people.
